Nadat haar grootvader was vermoord door militanten van de Islamitische Staat, leerde een meisje op God te vertrouwen

Christelijke hulpmissie meldt de ontroerende getuigenis van een 6-jarige Iraakse vluchteling, in verwarring achtergelaten na de dood van haar grootvader. Nu 9 jaar oud en vluchteling in Jordanië, vertelt ze hoe haar leraar haar toestond God te ontmoeten.

Dit jonge meisje woonde in Irak toen haar grootvader werd vermoord door vermoedelijke militanten van de Islamitische Staat. Na het ontvangen van bedreigingen van hen, werd hij gedood door een auto die hem raakte. Drie jaar later herinnert het jonge meisje zich de bedreigingen aan het adres van haar grootvader.

"Hij vertelde mijn vader dat als we het huis niet zouden verlaten, hij zou komen en de hele familie zou vermoorden en al ons geld zou nemen", zei ze.

Zijn vader, die ook in de auto aanwezig was, is naar het ziekenhuis gebracht. "Ik sliep elke dag naast mijn vader in het ziekenhuis en ik huilde", zegt ze, herinnerend aan de dagen zonder eten of drinken. "Mijn moeder en grootmoeder waren doodsbang", klaagt ze.

En het kleine meisje roept haar onbegrip op.

'Mijn vader zei maar één zin: 'Waarom, mijn God?' en toen voelde ik dat God ons haatte. Ik was zo bang voor God. »

Ze herinnert zich de missionaris uit Jordanië die haar vertelde dat God van haar hield. Maar hoe kon deze God hen in de steek hebben gelaten, vroeg ze zich af.

Aangekomen in Jordanië krijgt de jonge vluchteling onderwijs op een christelijke school.

“Ik legde hem het incident van mijn vader en mijn grootvader uit, hoe de Islamitische Staat hen volgde en dat God hen verliet, zonder iets te doen. »

De leraar sprak toen:

"Mijn leraar omhelsde me en legde me uit dat God niet wil dat iemand ons pijn doet of wil dat we lijden, maar dat God het in bepaalde omstandigheden toestaat omdat Hij wil wat het beter voor ons is, dat mijn grootvader bij God in de hemel omdat hij oud was en niet kon lijden zoals mijn vader in het ziekenhuis leed. Ze zei dat God niet wil dat ik bang ben of me de schuld geef van wat er is gebeurd, maar wil dat we bidden en hem bedanken. »

Het jonge meisje begon toen te huilen en richtte zich tot God. Ze vroeg vergiffenis voor zijn gedachten, voor zijn ouders, en bedankte hem voor de zorg voor zijn grootvader in de hemel.

“Nu vertrouw ik je en ik zal altijd voor mijn ouders bidden dat ze ook op je Woord vertrouwen en je goed kennen. Ik houd zo veel van je. Bedankt dat je me naar Jordanië hebt gebracht. »

MC