Ze lijdt aan een neurodegeneratieve ziekte en trapt al meer dan een maand om mensen van palliatieve zorg te laten houden
In twee maanden tijd 1 kilometer fietsen om te waarschuwen voor het schrijnende gebrek aan palliatieve zorgeenheden in Frankrijk en om de weg naar euthanasie aan de kaak te stellen, dat is de missie van Caroline Brandicourt, een 000-jarige vrouw die lijdt aan een neurodegeneratieve ziekte. Ze nodigt iedereen uit om een lange weg met haar te gaan.
Caroline Brandicourt was 47 jaar oud en gaf Franse les op een middelbare school toen ze hoorde dat ze leed aan cerebellaire degeneratie. Vandaag deze moeder van drie voor een bepaald aantal handelingen afhankelijk is van anderen en zich voortbeweegt met een rollator, driewieler of rolstoel, maar ze houdt van het leven en wil zeggen dat euthanasie niet de oplossing is.
Op een dag vertelde een osteopaat haar dat ze de kracht had gevonden om overeind te komen, woorden die ze nooit zal vergeten:
“Van de zorgverleners heb ik mensen nodig die in mijn kunnen geloven. Dat wil zeggen dat ze me eerst de waarheid vertellen ... dat ik de waarheid wil weten, maar aan de andere kant vanuit de waarheid dat ze in mijn capaciteiten geloven. En ik realiseer me beetje bij beetje dat we tot veel aanpassingen in staat zijn, we hebben ongelooflijke capaciteiten, maar om ze te kunnen ontwikkelen, is het een beetje mysterieus, de ander moet het eerst geloven.
Deze ondersteuning legt ze uit dat de zieksten die kunnen vinden in de palliatieve zorgafdelingen waar het personeel specifiek is opgeleid:
“Zorgverleners [y] zijn daarvoor opgeleid, dokters [y] zijn specialisten tegen pijn en voor ondersteuning, dat hoeft niet per se want als je bijvoorbeeld naar de oncologie gaat, heb je wel echt specialisten in hun vakgebied, maar die hebben niet per se geleerd pijn goed te beheersen. Dus ik vecht echt voor iemand om ons een andere manier aan te bieden. Ik wil geen "lijden of sterven" meer horen, dat is fout, we hebben een andere mogelijkheid, een derde weg.
Bewustmaking van palliatieve zorg
Dit alternatief, legt Caroline Brandicourt uit, is "echt leven, leven met zo min mogelijk pijn tot het einde, en begeleid worden door zorgverleners en dierbaren". Ze onderstreept een van de specifieke kenmerken van palliatieve zorg:
"Zorgverleners [y] doen er alles aan om ervoor te zorgen dat dierbaren zo veel en zo goed mogelijk zijn."
Bezorgd om het bewustzijn van het belang van palliatieve zorg te vergroten nu de legalisering van euthanasie opdoemt, vertrekt Caroline Brandicourt op 22 april vanuit Moulins, in de Allier, en fietst ze naar Lons-le-Saunier, in de Jura, waar ze op 17 juni zou aankomen. met een snelheid van 25 tot 35 kilometer per dag. Ze wordt ondersteund door dee collectief Ontlasten maar niet doden, gesponsord door Philippe Pozzo di Borgo, wiens leven de film "Intouchables" inspireerde.
Van de afdelingen die ze verkoos te doorkruisen, maken er 16 deel uit van de 21 die verstoken zijn van palliatieve zorgeenheden. Tijdens de stappen in ongeveer dertig steden aangegeven op zijn blog, kunnen mensen kaartjes tekenen om parlementariërs aan te sporen actie te ondernemen voor de zorg.
Deze vechter wordt altijd vergezeld door minstens één persoon, en een busje en camper volgen haar om haar te laten rusten. Zij die wensen kan het op drie manieren ondersteunen, door contact op te nemen met haar team om een etappe met haar mee te fietsen, door haar te volgen op sociale netwerken en door een oproep te ondertekenen aan de president van de republiek en parlementariërs voor de ontwikkeling van palliatieve zorg en tegen de legalisering van euthanasie.
Jean Sarpedon
