Hoe de dood van zijn zoon rocker Nick Cave weer tot het christelijk geloof bracht
Tijdens de zomer nodigen we u uit om artikelen te vinden die dit jaar op de site zijn verspreid. Vandaag een artikel oorspronkelijk gepubliceerd op 10/03/2023.
Degenen die Nick Cave niet kennen, denken misschien aan het nummer "Red Right Hand" uit de aftiteling van de serie "Peaky Blinders", uitgevoerd door de groep "Nick Cave and The Bad Seeds". De zanger, wiens leven werd doorkruist door de brute dood van leden van zijn familie, presenteert zichzelf als een fervent bijbellezer op zijn reis na een tumultueus leven.
Een beeld: dat van Nick Cave met dominee Rowan Williams, voormalig aartsbisschop van Canterbury aan het hoofd van een interview tussen de twee mannen gepubliceerd door het Sunday Times Magazine op 4 maart, en van wie Premier Christianity gaf een overzicht. De bijeenkomst, in de sacristie van een kerk in het centrum van Londen, is die van de heropkomst van een man met een gekweld verleden en die in zeven jaar tijd twee van zijn zonen verloor, de eerste in 2015 en de tweede in september 2022.
Het interview wordt gegeven door een man die op zoek is en die er daarom geen belang bij ziet zijn vragen te verbergen. De veelzijdige artiest die opgroeide en zong als misdienaar in de Anglicaanse Holy Trinity Cathedral van Wangaratta in Australië, had een pad getekend door geweld en verslavingen nadat hij op 21-jarige leeftijd zijn vader verloor bij een verkeersongeval. De opstand schoot wortel waar de fundamenten ontbraken om op te vertrouwen. De heilige gezangen werden gevolgd door concerten die de krantenkoppen haalden voor vechtpartijen met het publiek tot het punt dat hij en zijn muzikanten 'de meest gewelddadige band van Groot-Brittannië' werden genoemd.
Van aantrekking tot het Oude Testament tot interesse in Christus
De liedjes die hij schreef bevatten echter toespelingen op de Bijbel en spraken over losbandigheid en verdoemenis. Deze bijbellezer werd toen aangetrokken door het geweld in de verhalen van het Oude Testament:
"Ik had een groeiende interesse in gewelddadige literatuur in combinatie met een anoniem gevoel van goddelijkheid in dingen, en toen ik begin twintig was, sprak het Oude Testament tot dat deel van mij dat schold en uitschold en naar de wereld spuugde."
In 1988 neemt zijn lied "The Mercy Seat" het voorwendsel van een geschiedenis van veroordeling tot de doodstraf de kwestie van de wet in het Oude Testament en die van de door Christus geïncarneerde genade verwoorden.
Toen hij in de jaren negentig steeds meer geïnteresseerd raakte in het Nieuwe Testament, werd hij gevraagd een inleiding te geven op het Evangelie volgens Marcus. Cave las dit boek nadat een dominee hem had aangeraden een pauze te nemen van het lezen van het Oude Testament. Het was een openbaring, legt hij uit:
"De Christus die uit Mark tevoorschijn komt, door de gevaarlijke gebeurtenissen van zijn leven gaat, had een enorme intensiteit over zich die ik niet kon weerstaan."
In deze presentatie van dit evangelie zegt hij:
"Ik geloofde in God, maar ik geloofde ook dat God kwaadaardig was."
De accidentele dood van zijn zoon Arthur op 15-jarige leeftijd, acht jaar geleden, brengt hem ertoe te zingen over zijn verdriet over het gevoel van verlatenheid. De tekst van "Sun forest" uit 2019 gaat over een "man genaamd Jesus" die beloofde de nacht te verlichten. Cave klaagt als hij aan zijn eenzaamheid denkt onder de sterren die "een voor een knipperen". Maar het is temidden van deze klaagzangen dat een meer ontwikkeld geloof verschijnt tijdens het schrijven van het boek "Faith, Hope & Carnage". Dit werk "stelde me toe om de verspreide fragmenten van mijn gedachten over religie samen te brengen", legt hij uit aan Williams Na dit boek besloot hij terug te keren naar de kerk.
Hoewel hij zichzelf geen christen noemt vanwege zijn wantrouwen tegenover de connotaties die de term kan hebben, zegt hij, vindt hij in de kerk een toevluchtsoord waar hij zijn pijn en twijfels kan voelen en uiten, zelfs als hij zijn verdriet voelt. wordt sterker door het verlies van andere dierbaren, zoals zijn moeder in 2020 en zijn oudste zoon vorig jaar op 31-jarige leeftijd.
Cave zorgt voor anderen en reageert persoonlijk op degenen die hem schrijven op zijn site theredhandfiles.com die om advies vragen of hun worstelingen delen. Zo schrijft hij aan Claire dat hij, net als zij, zich schaamt voor georganiseerde religie, maar dat hij denkt dat de kerk die hij bezoekt 'hem een duurzame structuur biedt die tegelijkertijd [zijn] ongeloof en [zijn] geloof kan bevatten'.
Jean Sarpedon
