Afrikaanse evangelische leiders roepen gelovigen op om in actie te komen om hun continent te redden

Eind november vorig jaar kwamen evangelische leiders bijeen voor drie dagen strategisch overleg met kerken en leiders in Abuja, de hoofdstad van Nigeria, om wegen voor te stellen voor een betere samenleving op politiek en economisch gebied en voor een betere coëxistentie van religies. Nu de algemene verkiezingen van februari 2023 naderen, vrezen evangelicalen en katholieken geweld. 

Ondanks hun immense ondergrondse en zelfs bosrijkdom, worstelen Afrikaanse landen om op te komen. De oorzaken zijn structureel, indirect en soms zelfs gekoppeld aan overtuigingen. Vooral het jonge Zuid-Soedan wordt geconfronteerd met het feit dat slechts 3 tot 5% van de bevolking Engels spreekt. Een ander voorbeeld had de Zuid-Afrikaanse minister van Volksgezondheid in 2006 aan zijn landgenoten voorgesteld consumeren in het bijzonder bieten en citroenen om de plaag van aids te bestrijden die hun land teistert.

Daarnaast wordt Nigeria geconfronteerd met schijnbaar eindeloos geweld tegen christenen uit jihadistische groeperingen en enkele islamitische Fulani-herders.

Nigeriaanse evangelische en katholieke kerken organiseerde op 4 november een gebedsdag, overwegende dat dit een noodzaak is met het oog op de verkiezingen "gezien het feit dat [hun] natie momenteel een zeer moeilijke periode doormaakt, ondanks haar overvloedige natuurlijke, menselijke en materiële hulpbronnen".

De Christian Association of Nigeria betreurt dat, hoewel het "alles heeft wat nodig is om een ​​van de grootste naties ter wereld te zijn, het land nog steeds niet heeft bereikt wat het vandaag zou moeten hebben. 'Vandaag, dit vanwege enkele interne problemen'.

Gevraagd door Wissam al Saliby, vertegenwoordiger van de World Evangelical Alliance bij de Verenigde Naties, na drie dagen van discussies tussen de kerken, Pastor James Akinyele zei dat hij van evangelicals verwacht dat ze de dialoog met de regering behouden of zelfs intensiveren, zodat het aantal ontvoeringen of terroristische aanslagen afneemt :

“We denken dat er enige druk op de regering moet worden uitgeoefend om de daders van deze misdaden voor het gerecht te brengen, ongeacht wie er is vermoord en welke gemeenschappen worden aangevallen. »

Akinyele, tevens secretaris-generaal van de Nigeria Evangelical Fellowship, benadrukt het belang van het garanderen van de veiligheid van iedereen om te bidden, ongeacht hun geloof, en om een ​​dialoog tussen de verschillende gemeenschappen te wensen om een ​​welvarend land op te bouwen:

“We zouden graag een grotere dialoog zien tussen de verdeelde etnische en religieuze groepen in het land. Het verhaal is niet erg prettig en iedereen lijkt gekwetst, de een wat meer dan de ander […] maar als er geen conversatie is tussen moslims, christenen en misschien andere geloofsovertuigingen, zullen we dit probleem niet kunnen oplossen. »

De inzet van evangelicalen in kwestie

Hetzelfde geldt voor dominee Goodwill Shana, de huidige voorzitter van de Association of Evangelicals in Africa en lid van de anticorruptie-ngo Transparency International in zijn land Zimbabwe. Shana, aanwezig op de dagen van bijeenkomsten in Abuja, en Akinyele ontmoetten vervolgens katholieke leiders in Nigeria om een ​​platform te vinden voor voorstellen om vrede te bevorderen.

Selon Lui, Het grootste probleem van Afrika is corruptie, en hij haalt het noordelijke deel van de stad Bulawayo in Zimbabwe aan, waar het sterftecijfer onder zwangere vrouwen zeer hoog is vanwege het gebrek aan ambulances. De voertuigen worden geborgen door leden van de regering. Hij gelooft dat het andere probleem in Afrika de zwakke toewijding van evangelicals is, minder dan die van katholieken.

Hij geeft het voorbeeld van zijn land, waar 60% van de bevolking evangelisch is, en beschrijft een situatie waarin christenen niet veel mobiliseren omdat ze de politiek vies vinden of geneigd zijn te denken dat het hun plicht is om hun buren rechtstreeks te helpen, zonder te proberen om de oorzaken van de problemen verhelpen.

Shana haalt andere landen aan waar evangelicalen aan de macht zijn, zoals Malawi onder leiding van een voormalige pinksterpredikant, Lazarus Chakwera, of Kenia onder leiding van William Ruto, een evangelical. Dat laatste is echter zeer controversieel. Bovendien levert ook de aanwezigheid van evangelische christenen aan het roer van verschillende Afrikaanse landen gemengde resultaten op.

Voormalig Ethiopisch premier Ahmed Abiy, evangelisch en ontving in 2018 de Nobelprijs voor de Vrede voor het brengen van vrede tussen zijn land en Eritrea, kreeg toen zware kritiek voor zijn woeste wil om de Tigrayan-opstand te onderdrukken, zonder een ontsnappingsroute voor vredesonderhandelingen te plannen. Van zijn kant veroordeelde de president van Nigeria, Goodluck Jonathan, een evangelisch, de aanval op Charlie Hebdo terwijl observeren van een virtuele stilte op grote aanvallen van Boko Haram in zijn eigen land, terwijl hij campagne voerde voor herverkiezing in 2015.

Jean Sarpedon

Afbeelding tegoed: Shutterstock / ariyo olasunkanmi