Overlevenden van het bloedbad in Owo getuigen: “Ik weet niet hoe ik nog leef. Overal lagen dode lichamen."

'Kijk, dat is zijn schoen daar op de grond. Dat is zijn bloed daar. Oh nee ! Ik moet deze plek nu verlaten. Mijn hart breekt. Laat me naar huis gaan en de overige leden van mijn familie troosten. »

Ik maak Okoye is een journalist. Na het bloedbad in de Sint-Franciscuskerk in Owo ging ze naar de Sint-Franciscuskerk waar 22 mensen stierven na de Pinkstermis. Ze was in staat om de getuigenissen van de overlevenden te horen. Allen getuigen van absolute horror.

Amake Okoye begint met het ontmoeten van een moeder die net haar zoon heeft verloren. Na het beschrijven van de dodelijke verwondingen die haar zijn toegebracht, huilt deze moeder.

'Kijk, dat is zijn schoen daar op de grond. Dat is zijn bloed daar. Oh nee ! Ik moet deze plek nu verlaten. Mijn hart breekt. Laat me naar huis gaan en de overige leden van mijn familie troosten. »

Dan ontmoet de journalist een buurman, die getuigt van verkoolde, verminkte lichamen. Een parochiaan wist te ontsnappen. Hij weet niet waarom, maar de schutter heeft hem gespaard.

“Ik rende naar buiten en probeerde door het hek te ontsnappen. Er stond een man voor me. Hij was al over het hek geklommen, maar de schutter schoot hem meteen neer. Hij was op slag dood. Er stond nog een klein meisje voor me, de schutter heeft haar ook vermoord. Ik dacht dat het mijn beurt was om te sterven. Maar hij keek me alleen maar aan en vroeg me over het hek te klimmen. Ik was bang. Ik dacht dat hij mij ook zou vermoorden. Maar hij heeft me verlaten. Ik kon het niet geloven. Toen ik sprong, brak ik mijn benen. Ik wist niet eens dat mijn benen gebroken waren. Ik rende de kerk uit en begon mensen op straat te vertellen wat er in de kerk aan de hand was. Ik weet niet waarom hij mijn leven heeft gespaard. Maar ik zal niet meer terugkeren naar deze kerk. »

Een andere christen kon zich onder een bank verstoppen.

"Overal was bloed. Ik was bang en verward. Ik ging onder de bank liggen. Toen zag ik de man een AK47 dragen. Hij droeg ook iets anders. Hij pakte het op en liet het op het altaar vallen. Hij rende. Tegen de tijd dat hij bereikte waar we lagen, explodeerde het ding. Ik weet niet hoe ik nog leef. Overal lagen lijken. Alles was donker en vol rook. »

Stephan Rasche is Senior Fellow voor Internationaal Religieus Vrijheidsbeleid bij het Religious Freedom Institute. Over het bloedbad zegt hij dat "het nu duidelijk is dat deze cultuur van straffeloosheid die de afgelopen jaren is gegroeid, nu uit de hand loopt" in Nigeria.

Hij hekelt de verwijdering van Nigeria van de lijst van Landen van bijzonder belang door de regering van Biden.

“Een ding dat overduidelijk is, is het volslagen falen van de huidige Nigeriaanse regering om haar mensen en vooral haar christenen te beschermen tegen geweld. In het licht van deze aanvallen, die nu zeker zullen doorgaan, lijkt het besluit van de regering-Biden eind vorig jaar om Nigeria te schrappen van de Amerikaanse lijst van landen die bijzonder bezorgd zijn over geweld en vervolging die de vrijheid van godsdienst aantasten, veel meer dan louter een vergissing. Nigeriaanse christenen waren diep ontmoedigd toen het besluit destijds werd aangekondigd door minister Blinken, en nu zijn er zeker veel stemmen die wijzen op dit besluit als een specifieke factor die bijdraagt ​​aan de escalatie van geweld tegen de christenen. »

MC

Afbeelding tegoed: Shutterstock.com / Wirestock Creators