
Waarom is bekering zo impopulair en ontbreken boeken over dit onderwerp zo? Misschien hebben we de betekenis en de voordelen ervan verkeerd begrepen?
Maar waarom zou ik me bekeren? Allereerst zegt de Bijbel dat "allen hebben gezondigd en derven de heerlijkheid van God" (Rom. 3:23). Dus als ik beweer niet te zondigen, ben ik niet in de waarheid (volgens 1 Joh. 1, 8). Maar dan kunnen we lezen dat “als we onze zonden belijden, God getrouw en rechtvaardig is om ons te vergeven en ons te reinigen van alle kwaad”. Is dat geen goed nieuws?
Bekeert u, maar waarvan?
“Als de term 'zonde' voor sommigen al moeilijk uit te spreken is, hoe kom je dan tot berouw? “Vraagt profcoach Evelyne Chappuis. Ze vervolgt alsof ze ons wil uitdagen: "Ben ik me voldoende bewust van de volmaaktheid van Gods liefde voor mij en van zijn heiligheid om te beseffen dat ik hem dagelijks beledig door mijn daden?" ". In zijn boek 'Wat is bekering? "(Ed. Europresse), John Colquhoun, 18e-eeuwse Britse theoloog, spreekt over de noodzaak voor iedereen om zich te bekeren", of men nu een beruchte zondaar of een 'kleine' zondaar is. Naast bekering van “bekering” spreekt hij over de noodzaak om dagelijks te bekeren: “Gods barmhartigheden en de manier waarop Hij hen begunstigt, zijn krachtige redenen om elke dag oprecht berouw te tonen”.
Energie om vooruit te komen
Het spreekt voor zich dat iedereen liever over zijn sterke punten praat dan over zijn zwakke punten. De coach benadrukt echter het bevrijdende effect van het belijden van zijn zonden. “Bekering is essentieel: het vormt de kern van mijn relatie met God en met mijn naaste”. Als ik over mijn zonden kan praten, wetende dat ik door God en degenen die dicht bij me staan aanvaard ben, kan ik mezelf zijn en de energie hebben om vooruit te gaan. Bekering is geen teken van zwakte, verre van. God zei tegen Paulus: "Het is in uw zwakheid dat mijn kracht volledig wordt gerealiseerd" (2 Kor. 12, 9).
Een teken van dankbaarheid
Maar bekering is ook een teken van mijn dankbaarheid aan Jezus Christus die in mijn plaats voor mijn zonden stierf. “De onmetelijkheid van zijn liefde bracht hem ertoe vrijwillig zijn leven te geven. zult u niet zo veel van hem gaan houden dat u uw zonde haat en het voor hem verzaakt? vraagt John Colquhoun. Verder vertrouwt hij toe dat waar berouw voortkomt uit een zorgvuldig onderzoek, enerzijds, van de ernst van de zonde, en anderzijds uit de majesteit en heerlijkheid van God. En om Romeinen 2, 4 te citeren: “of veracht je de rijkdom van zijn goedheid, zijn geduld en zijn verdraagzaamheid, terwijl je niet inziet dat de goedheid van God je tot bekering dwingt? ".
De theoloog specificeert verder dat er zonder begrip van Gods barmhartigheid geen oprecht berouw is.
Gods genade
"Echt berouw is niet het werk van de mens, maar dat van de geest." Geloof in deze barmhartigheid, de zekerheid te weten dat iemand vergeven is, is daarom noodzakelijk om het dragen van zware lasten te vermijden. "Deze vergeving bevrijdt van schuld", schreef hij opnieuw. Anders laat de christen deze schuld zich op zijn schouders opstapelen en stelt hij zich bloot aan de vernietigende effecten ervan. En zoals Evelyne Chappuis opmerkt: "een leven van gebed leiden waar berouw aanwezig is, brengt me dichter bij de god van genade en bij de waarheid die bevrijdt". Bekering stelt ons in staat om los te laten en "hoe meer bekering, hoe meer vreugde in God."
Joelle Misson
Vind meer artikelen op Spiritualiteit, het tijdschrift dat christelijke vrouwen uit de Franstalige wereld samenbrengt.
Artikel oorspronkelijk gepubliceerd in september 2021.