Het pad van het spirituele leven

Het spirituele leven wordt vaak geïllustreerd door het beeld van een pad. Er zijn verschillende stadia of fasen, die terugkeren zoals de seizoenen. Elke christen doorloopt ze, in zijn eigen tempo. Het gevaar is om in een van deze fasen wortel te schieten.

Ontwaken

Deze fase komt overeen met ons antwoord op de oproep van Christus en het rekening houden met de werkelijkheid van God. Voor sommige mensen is het geleidelijk, terwijl het voor anderen meer radicaal is. We hebben een sterk besef van de aanwezigheid van God. Het leven krijgt betekenis, we voelen ons geliefd en beschermd. Het is een fase van verwondering. We hebben de indruk dat het leven makkelijk is.

De valkuil van deze fase : God zien als een tovenaar, die alles doet terwijl hij passief blijft. Het is een beetje een “geloofsrecept”: als ik dat doe, zal God dit doen. Als de omstandigheden in deze fase moeilijk zijn, resulteert dit in een gevoel van geestelijk falen.

opleiding

Dit is de leerfase: je leert meer over de Bijbel. Mensen die verder gevorderd zijn in het geloof worden modellen, die een beetje geïdealiseerd worden. We hebben training nodig, zekerheden die ons beveiligen.

We denken dat als we nog niet alles begrijpen, iemand, ergens het antwoord heeft. We hebben contact met andere christenen en we voelen ons bij een groep horen.

De valkuil van deze fase : denk dat alle christenen als zichzelf moeten geloven. Ontwikkel een oordeelsgeest.

De actie

Deze fase wordt gekenmerkt door actie. Na het leren zijn we nu klaar om te geven. We hebben ons gerealiseerd welke gaven we van God hebben ontvangen en we gaan dienovereenkomstig in dienst. We hebben meer vertrouwen en we krijgen erkenning. We voelen ons op onze plaats, we verwerven geestelijke volwassenheid. We ervaren een innerlijke verdieping.

De valkuil van deze fase : zichzelf uitputten, het gevoel hebben meer te geven dan te ontvangen. Als wat we doen niet wordt gewaardeerd, ligt er bitterheid op de loer. Als het wordt gewaardeerd, kan men een gevoel van almacht hebben. In actie is het moeilijk om in een werkelijke afhankelijkheid van God te leven.

De muur

Deze fase is een reis in jezelf, terwijl de oriëntatie tot nu toe naar buiten ging. We betreden het ofwel uit vermoeidheid of door onderweg een "muur" tegen te komen, die ons doodhoudt. Het kan een gezondheidsprobleem, verdriet, conflict of mislukking zijn.

We ervaren de kwetsbaarheid ervan. Het kenmerk van deze fase is de bevraging van zijn manier van kijken en doen, evenals van zijn wil om te beheersen. We ontdekken ook verborgen kanten van zijn persoonlijkheid.

De valkuil van deze fase : Vallen in berusting of opstand. Beide zijn doodlopende wegen. De oplossing ligt in acceptatie. Accepteer je grijze gebieden onder ogen te zien en geef ze aan God. Vertrouw hem meer dan zijn visie op dingen.

de consolidatie

Je komt uit de vorige stap met een realistischer beeld van jezelf. We verwelkomen onze zwakheden gemakkelijker en we zijn vooruitgegaan in afhankelijkheid van God. Onze persoonlijke tekortkomingen verpletteren ons niet langer. We hebben God anders ontdekt en we begrijpen zijn genade beter. Ons vertrouwen in hem is vernieuwd, we kunnen beter het bestaan ​​van paradoxen in het christelijk leven ervaren.

De valkuil van deze fase : Geloof dat we zijn aangekomen! Het belangrijkste is om te blijven groeien, zegt doopsgezinde theoloog Linda Oyer.

Sandrine Roulette

Vind meer artikelen op Spiritualiteit, het tijdschrift dat christelijke vrouwen uit de Franstalige wereld samenbrengt.

Artikel oorspronkelijk gepubliceerd in juli 2021