De collectieve ASAH (Association in the Service of Humanitarian Aid) zet haar actie in Oekraïne voort

Het ASAH-collectief blijft zich inzetten voor de Oekraïense crisis en humanitaire hulp nadat het is georganiseerd, blijft worden ingezet via deze leden en partners.
Momenteel Jozef is in Oekraïne en blijft missies uitvoeren volgens de behoeften van onze leden en partners. Daarnaast brengt hij ons een geopolitieke analyse van de voortdurend evoluerende situatie.
Rusland en Oekraïne gaan hun vijfde oorlogsmaand in. Na een snelle overwinning voor de Oekraïners rond Kiev en Charkov en de Russen in het zuiden van het land, kwam het conflict in een lange wachtfase. De vraag die nu rest is wie als eerste zal kraken.
Deze langdurige oorlog zal volgens The Economist ook een tijd zijn om de veerkracht van Europeanen te testen in hun steun aan Oekraïne en in de impact van dit conflict op zijn economie.
- militaire situatie
- Donbass Front
Rusland vordert langzaam en ten koste van vele verliezen die altijd moeilijk te kwantificeren zijn. Hoe het ook zij, de steden Severodonetsk en Lysychansk (respectievelijk 100.000 en 85.000 inwoners) vielen. Het Oekraïense leger heeft er zelfs voor gekozen om zich terug te trekken om zijn elite-eenheden op de grond niet op te offeren.
De Amerikaanse inlichtingendienst geloofde dat de Russen, uitgeput door het conflict, zouden stoppen om op krachten te komen. Het lijkt er echter op dat ze hun overwinningen in Severodonetsk en Lysychansk proberen uit te buiten. De volgende Russische doelstellingen zullen gericht zijn op Kramatorsk, Slaviansk en Bakhmout, beter versterkt dan Severodonetsk en Lysychansk.
Niettemin blijft Rusland profiteren van zijn machtsevenwicht en heeft het tijdens de Eerste Wereldoorlog de techniek van generaal Joffre overgenomen, namelijk om zijn troepen te concentreren. Als de Russen aanzienlijke reserves aan munitie en granaten hebben geërfd uit de Koude Oorlog (we zijn met name getuige van het gebruik van KH 22 die sinds 2007 uit het Russische arsenaal is verwijderd), ligt de moeilijkheid van Rusland eerder in zijn vermogen om nieuwe rekruten te mobiliseren.
Volgens The Economist heeft het Kremlin het salarisaanbod van nieuwe rekruten verdrievoudigd, land beloofd in veroverde gebieden en probeert het voormalige veteranen terug in zijn leger te krijgen.
De Oekraïners van hun kant hopen nog steeds voldoende westerse wapens vast te kunnen houden en te verzamelen om een tegenoffensief te lanceren. Maar het leger had geen munitie en trok zich terug tegen het Russische leger dat was uitgerust met langeafstandsraketten en een grote voorraad munitie. De Russische strategie in de Donbass is om te profiteren van zijn militaire superioriteit, de steden met de grond gelijk te maken en op te rukken. De Oekraïners beschikken niet over de benodigde apparatuur om adequaat te kunnen vergelden en zijn genoodzaakt zich terug te trekken.
Het voordeel van de Oekraïners tegen de Russen is echter dat ze een groter, veerkrachtiger en strijdlustiger leger hebben. Bovendien weten we niet wat de Russische munitievoorraden zijn. Het gebruik van het oude Russische arsenaal suggereert een uitputtingsslag van hun voorraden, maar deze informatie is moeilijk te bevestigen.
Zuidelijk Front
In het zuiden slaagden de Oekraïners erin de Russen te verdrijven van Snake Island, een klein strategisch eiland dat controle over de westelijke Zwarte Zee mogelijk maakt. Als vergelding hebben de Russen de installaties op het eiland vernietigd. De verovering van het eiland werd mogelijk gemaakt door het Franse Caesar-kanon en het Britse S22 Bohdana-vuur. Deze overwinning is het bewijs dat westerse uitrusting het verschil maakt op het veld.
In de regio Cherson houdt het Oekraïense leger ook druk en lijkt op te rukken. Het is momenteel moeilijk om zich op dit front uit te spreken, maar het is zeker dat de Russen bepaalde moeilijkheden uiten tegenover de Oekraïense troepen. Het is een front om goed in de gaten te houden.
Internationale ondersteuning
Westerlingen blijven nog steeds verenigd en blijven de Oekraïense oorlogsinspanning financieren. Desalniettemin worden er moeilijkheden gevoeld bij de bevoorrading van Oekraïne. De leden van de NAVO zijn inderdaad bang, door een massale verzending van uitrusting naar Oekraïne, hun legers en hun arsenalen te veel uit te putten. Bovendien kunnen hun militaire industrieën niet van de ene op de andere dag verdubbelen en hebben ze daarom moeite om de Oekraïense vraag bij te houden. De Amerikanen produceren bijvoorbeeld maar 2100 Javelins per jaar.
Een van de cruciale vragen van de komende weken/maanden zal de kwestie van de Europese steun en de publieke opinie zijn. De kosten van oorlog in Europa moeten nog worden gevoeld, maar wat zal het in de winter zijn? De angst voor een Europese overloper in de winter staat centraal in het communicatiebeleid van Zelensky, dat zijn interventies vermenigvuldigt in de hoop het bruisen van het begin van de oorlog te kunnen behouden.
In Engeland doet het aftreden van Boris Johnson twijfel rijzen over de toekomst van het Britse buitenlands beleid. Toch blijft Boris Johnson tot het najaar in functie.
Er moet ook worden opgemerkt dat de integratie van Finland en Zweden in de NAVO een politieke en symbolische nederlaag voor Poetin betekent.
Economische situatie
De Oekraïense economie komt door de gevolgen van de oorlog in moeilijkheden. Volgens het IMF dreigt de Oekraïense productie dit jaar met een derde te worden verminderd. Dat zou een scenario zijn dat lijkt op de Amerikaanse Grote Depressie van de jaren dertig.
Dan bedragen de militaire en humanitaire kosten voor Oekraïne 5 miljard per maand en is de inflatie al opgelopen tot 18%. Tot slot, door de blokkering van Oekraïense havens in de Zwarte Zee, lijkt een grootschalig economisch herstel voorlopig ondenkbaar.
Zo is de Oekraïense economie, geblokkeerd en verzwakt, nu afhankelijk van de goodwill van westerlingen.
Van haar kant blijft de Russische economie solide. De roebel, die aan het begin van de oorlog viel, won weer aan waarde en stabiliseerde. Vladimir Poetin blijft beweren dat deze sancties het Westen meer pijn doen dan Rusland. In werkelijkheid is Rusland echter verstoken van cruciale invoer voor een goede voortzetting van zijn industrie.
Gina Raimondo, minister van Handel van de Verenigde Staten, meldde dat: "veel Russische wapens nu zijn uitgerust met halfgeleiders die te vinden zijn op wasmachines en koelkasten".
Desondanks blijft Rusland, ondanks het westerse embargo, zijn koolwaterstoffen verkopen in Europa (Duitsland, Italië, enz.), maar ook in Servië, Kazachstan, enz.
Kortom, de situatie lijkt te zijn omgekeerd. Het Oekraïense leger is nog lang niet op de vlucht, maar organiseert een strategische terugtocht in de Donbass. De andere fronten houden stand en de Oekraïners lijken zelfs terrein te winnen in het zuiden en het lijkt onwaarschijnlijk dat de Russen, in de Donbass, in staat zullen zijn voorbij Dnipro (1 miljoen inwoners) te komen.
De volgende gevechten zullen gericht zijn op de Slaviansk, Bakhmout en Kramatorsk lijn. Meer versterkt dan Severodonetsk en Lysichank zullen de gevechten opnieuw enorme verliezen aan beide kanten kosten.
Het resultaat is dat er een langdurige oorlog ontstaat.
De Russen hebben in deze strijd het economische en militaire voordeel. De moeilijkheid voor de Russen ligt vooral in de buitengewone menselijke kosten die deze oorlog voor hen heeft veroorzaakt en de angst van Poetin om een algemene mobilisatie te organiseren.
Voorlopig komen de rekruten voornamelijk uit verloren steden in Siberië, en de politieke kosten van hun dood blijven laag. Maar hoe lang nog?
Maar bovenal ligt het lot van deze oorlog in het vermogen van westerlingen om hun politieke, economische en militaire hulp te behouden. Volodymyr Zelensky, de president van Oekraïne, kondigde gisteren aan dat de Europese apparatuur op volle snelheid aan het front draaide en een verschil begon te maken. Zullen westerlingen hun verplichtingen kunnen nakomen? Het is te vroeg om te kunnen zeggen.
Om meer te weten te komen over de lopende acties, geven we u een afspraak op de pagina Oekraïne van onze website.
Joseph Roche