
De paus gaat vrijdag naar het noordpoolgebied voor het laatste deel van zijn reis naar Canada om de Inuit te ontmoeten, die op hun beurt wachten op een verontschuldiging voor de residentiële scholen, maar ook hopen op krachtige woorden over "seksueel misbruik".
De 85-jarige paus zal 's ochtends een laatste toespraak houden in Quebec City voordat hij naar Iqaluit vliegt, de hoofdstad en grootste stad op het grondgebied van Nunavut.
Op deze plaats van de Arctische archipel die alleen per vliegtuig bereikbaar is, waarvan de naam "plaats van de vis" betekent, leven iets meer dan 7.000 mensen, voornamelijk inheemse mensen.
In de straten van Iqaluit, gemaakt van kleine gekleurde huisjes op kliffen die uitmonden in de zee, zijn de eerste etappes van de "boetvaardige" reis van de paus door de inwoners onder de loep genomen.
Ter plaatse ontmoet hij in een school in de stad voormalige inheemse kostgangers, tot wie hij zich tijdens zijn laatste toespraak zal richten.
"Ik ben erg opgelucht door wat er is gebeurd, door de excuses", vertrouwt Karol Mablick, 17, die toegeeft toch een "mengelmoes van emoties" te voelen.
"Het lost niets op, maar een verontschuldiging voor de hele wereld betekent veel voor ons", zegt Elisapee Nooshoota, 36, een thuisblijfmoeder.
Het verzoek van de paus om 'pardon voor het kwaad' aan de inheemse volkeren, maandag uitgesproken door de paus in Alberta (west) in de buurt van een voormalige kostschool, symbool van decennia van gedwongen assimilatie opgelegd aan de eerste volkeren van het land, is geprezen als "historisch".
Al wijzen veel aboriginals erop dat er nog een lange weg te gaan is en dat dit slechts de eerste stap is in een lang genezingsproces.
"Ze zouden meer moeten doen door therapieën en centra voor geestelijke gezondheidszorg op te zetten", zei Israel Mablick, 43, die door een van deze kostscholen ging.
Tussen het einde van de 1990e eeuw en de jaren negentig werden zo'n 150.000 Inuit-, Métis- of First Nations-mensen gedwongen opgenomen in meer dan 130 van deze instellingen, afgesneden van hun familie, hun taal en hun cultuur.
Velen werden fysiek of seksueel misbruikt, en duizenden kwamen nooit terug, slachtoffers van ziekte, ondervoeding of verwaarlozing.
Tussenkomst van de paus
Maar in Iqaluit wachten velen ook op specifieke antwoorden van de paus over pater Johannes Rivoire, die voor velen een symbool is geworden van de straffeloosheid van seksuele agressors die door de kerk worden beschermd.
Tegen deze Franse priester, die drie decennia in het grote Canadese noorden heeft doorgebracht, is een arrestatiebevel uitgevaardigd, maar hij heeft zich tot nu toe nooit zorgen gemaakt. Hij verliet Canada in 1993 en woont in Frankrijk, in Lyon.
Voor Kilikvak Kabloona, voorzitter van de Nunavut Tunngavik-organisatie die de Inuit van Nunavut vertegenwoordigt, "was de verontschuldiging van de paus niet compleet".
"Ze hielden geen rekening met seksueel misbruik en erkenden de institutionele rol van de katholieke kerk bij de bescherming van misbruikers niet, deze bescherming laat seksueel geweld gedijen", meent ze.
“We willen dat Rivoire wordt uitgeleverd aan Canada om zijn beschuldigingen voor de rechtbank te laten verschijnen en we hebben de paus gevraagd om tussenbeide te komen en hem te vragen terug te keren naar Canada”, voegde ze eraan toe.
De geestelijk leider van de 1,3 miljard katholieken, die op deze reis naar het westen van Canada en vervolgens naar Quebec reisden, gebruikt een rolstoel vanwege pijn in zijn rechterknie.
De redactieraad (met AFP)