Christenen groeien in minderheid in een ooit overwegend christelijk Libanon
Libanon, voorheen "het Zwitserland van het Midden-Oosten" genoemd en een toevluchtsoord voor christenen in de regio, is geruïneerd door conflicten. Tegelijkertijd met deze degradatie wordt de eigenheid van dit land met meerdere bekentenissen, zelfs in de machtsverdeling, steeds meer bedreigd door de voortdurende vermindering van het aantal christenen.
In het land van de ceders worden sindsdien uitvoerende functies tussen denominaties gedeeld het Nationale Pact van 1943. Het presidentschap van de republiek gaat naar een maronitische christen, dat van de raad naar een soenniet, de posten van vicepremier en vicevoorzitter van het parlement naar de Grieks-orthodoxen. Op wetgevend niveau is de voorzitter van het parlement een sjiitische moslim.
Deze originaliteit ten opzichte van de rest van de Arabische wereld is te danken aan het numerieke belang van de verschillende religieuze gemeenschappen. Tijdens de laatste volkstelling uitgevoerd door de Libanese autoriteiten, Christenen vormden 53% van de bevolking. Maar hun aantal bleef dalen. De burgeroorlog van 1975 tot 1990, die 90 levens eiste, zag een sterke emigratie van christenen naar westerse landen.
Bevolkingskrimp en verhoogd gevaar
Tegenwoordig vormen christenen een minderheid in Libanon en kunnen ze worden vervolgd, volgens het Algemeiner Journal. De demografische verandering heeft ook gevolgen gehad voor het geboortecijfer en de immigratie, met eerst de aankomst van Palestijnse vluchtelingen, daarna die van Syriërs die op de vlucht zijn voor de burgeroorlog die in 2011 begon.
De verwoeste economie brengt veel jonge christenen tot wanhoop die liever in ballingschap gaan. Bovendien voelen velen van hen zich "helaas buitenlanders in hun eigen land", aldus Jad Chlouk, een maronitische priester, die eraan toevoegt:
"het heeft een negatieve invloed op de hele christelijke gemeenschap, omdat het de meeste van zijn slimste en beste elementen verliest, en vooral zijn jonge mensen, die hier de toekomst van christenen zouden moeten zijn."
Tegenwoordig vertegenwoordigen christenen slechts 32,4% van de bevolking (vergeleken met 67,8% moslims en 4,5% druzen), schat het World Factbook van de CIA. Dertien jaar geleden was dat volgens Statistics Lebanon 13% (voor 45% moslims en 48% druzen). Deze cijfers hebben alleen betrekking op de Libanese bevolking en omvatten geen Palestijnse en Syrische vluchtelingen die voornamelijk moslim zijn.
Als de veranderingen in dit tempo doorgaan, zou het land kunnen komen te staan met naar verhouding de helft minder christenen dan in 2010.
“Libanese christenen zien hun situatie in het land als een existentiële strijd. Omringd door islamitische bevolkingsgroepen namen zij zelf een belegeringsmentaliteit aan. Als de huidige trends van emigratie en dalende geboortecijfers aanhouden, zou hun percentage kunnen dalen tot 20-25 procent en zal Libanon zijn historische karakter verliezen', zei een Griekse diplomaat tegen het Survey Project over terrorisme, wijst op de Algemeiner Journal.
Sterker nog, de kwestie van de religieuze veiligheid van christenen zou worden opgeworpen, zoals pater Jad opmerkt:
"Het aantal christenen in het land neemt met de dag af, wat de situatie ernstig beïnvloedt en nog meer druk creëert voor degenen die achterblijven, in een situatie waarin ze binnenkort vervolgd kunnen worden."
Christenen worden in toenemende mate bedreigd door Hezbollah, zoals toen de pro-Iraanse terroristische beweging in 2018 op het hoofdkwartier van een christelijke politieke partij in Beiroet schoot of toen haar militanten in november 2019 een christelijke wijk aanvielen om de demonstranten die tegen de leiders protesteerden bang te maken van het land dat grotendeels in handen is van genoemde Hezbollah. Er zijn ook aanslagen geweest zoals cin het christelijke dorp al-Qaa gepleegd door de Islamitische Staat in 2016.
Robert Rabil, professor politieke wetenschappen aan de Florida Atlantic University en specialist in de politieke islam en de Libanese politiek, vertelde de Algemeiner Journal dat de bedreigingen meervoudig zijn:
“Christenen in Libanon staan voor meerdere externe en interne uitdagingen: externe invloed vanuit Syrië, lokale salafistische netwerken en incompetente overheidsinstanties.”
Jean Sarpedon
