"Mijn geloof... Loyaliteit", een protestants Presence-programma om in herhaling te ontdekken
In 1985 zong Balavoine: "De liefde voor alles maakt het geheim vrij, en geconfronteerd met al diegenen die je verslinden, is liefhebben sterker dan bemind te worden". Trouw, geloof, liefde... keer terug naar deze essentiële vragen.
Jezus zei voor de derde keer tegen hem: Simon, zoon van Jona, hou je van mij? Pierre was bedroefd door wat hij voor de derde keer tegen hem had gezegd: hou je van me? En hij antwoordde hem: Heer, u weet alles, u weet dat ik van u hou. Jezus zei tegen hem: Weid mijn schapen. - Evangelie van Johannes, hoofdstuk 21
Wat is er logischer in een programma over geloof dan over trouw te praten? Natuurlijk loyaliteit. Beiden delen dezelfde etymologische oorsprong, hetzelfde universum van relaties. Geloof is "de zekerheid die gegeven wordt trouw te zijn aan een woord, aan een belofte...", het geloof brengt a “loyaliteit aan principes, aan het woord […]” en “loyaliteit” . Tot zover de belangrijkste principes.
Maar in het leven, in het dagelijkse leven, tussen de dag op het werk en de supermarkt, geloof, loyaliteit... Grote vraag.
Je staat voor een rood licht met je liefde. Eergisteren stoorde je je aan een sms die je op zijn telefoon zag voordat hij hem terugnam. Sindsdien fluistert de beroemde rode kabouter in je linkeroor: “Weet je zeker dat hij van je houdt? ".
Op de oversteekplaats komt een gezin met kinderwagen en snotapen naar voren. Achter de voorruit begin je: “Hou je van me? Meteen zakt de vraag in je keel, ijskoud als een flipperkast. “Maar waarom zei ik dat? Als hij van me houdt, zal het een koude rilling tussen ons veroorzaken. Hij zal zich afvragen waarom ik hem deze vraag stel. Hij zal me onhandig, bezitterig vinden. En als hij niet meer van me houdt en hij zegt het me, dan weet ik niet zeker of ik er overheen kom. Wat hij ook zegt, ik zou twijfelen: liegt hij? Maar waarom stelde ik die vraag in godsnaam...? " Zucht. Het licht springt op groen. Achter zijn kinderwagen staat de vader van het gezin nog met één been op de weg. Motor brult. Hij springt. Aan het stuur lijkt mijn liefde uit zijn gedachten te komen: “Wat zei je? ". "Oef, hij hoorde het niet... Ah, tenzij hij deed alsof... Hij trapte nooit zo hard op het gaspedaal als gewoonlijk..."
Loyaliteit is een zaak van hond en kind. Naarmate mannen ouder en beschaafder werden, voegden ze een hele reeks nutteloze paragrafen toe, vragen die alleen onze eigen onzekerheden verraden, onleesbare clausules in kleine lettertjes, helemaal onderaan contracten om alle risico's in overweging te nemen. Loyaliteit en geloof zijn gelijnd als verzekeringscontracten. En zoals gewoonlijk had pater Goldman het allemaal uitgedacht. In zijn lied "Weet dat ik...", hij fluistert:
"Er zitten schaduwen in 'I love you'. Niet alleen liefde, niet alleen dat. Sporen van de tijd rondslingeren. Er zit een contract in die woorden. »
Dit nummer heeft de toepasselijke titel: “Know that I”. Als 'ik' de eerste is, zetten onzekerheid of ego hun pionnen vooruit. Als 'ik' de eerste is, betekent dit dat de ander er niet is.
" Je weet dat ik van je hou ". En plotseling, in de oceaan van mijn angsten, mijn verlatenheid, mijn angsten, in de uitspattingen van 'ik', verschijnt de zekerheid van bemind te worden en lief te hebben. Vrede en tranen. Waarom heb ik getwijfeld? Waarom twijfel je: je weet dat ik van je hou.
Op de herhaling van protestantse aanwezigheid (een programma gemaakt door Damien Boyer), ontmoeting met Éric Dufour, pastoor en huwelijksadviseur, en in de buitenlucht met Carine, hondenfokker in de Beaujolais-regio.
Christophe Zimmerlin, voor protestantse aanwezigheid
