Ja, jongeren lezen nog steeds. Maar anders!

Sinds de jaren negentig zijn er veel vragen over de leespraktijken van jongeren, betreurend dat ze zich minder tot deze hobby wenden dan voorgaande generaties. Het is bij ingang van de hogeschool dat er een kraam zou ontstaan: de aangegeven aantal gelezen boeken afnemen vanaf 11 jaar.

Het beeld voor kinderboeken is echter verre van somber: in 2020, verkoopwaarde gestegen met 9,9% en 16% in 2021, en de aankopen van digitale boeken voor jongeren stegen met 44% in 2020, tijdens de quarantaine. De grootste stijging zit in de literatuur voor kinderen, maar er werden ook adolescenten aangeboden titels die beter aansluiten bij hun universum, grotendeels transmediaal.

Om beter te begrijpen hoe deze a priori tegenstrijdige tendensen kunnen samenleven, moeten we misschien onze traditionele voorstellingen herzien. Wat als jongeren in plaats van minder lezen, juist anders gaan lezen? Laten we deze eens nader bekijken nieuw gebruik.

3u14 lezen per dag

Als boeken vaak worden vergeleken met schermen, beschouwen de laatste onderzoeken het e-book als een boek op zich, waardoor het aantal gelezen boeken beter kan worden beoordeeld. Als we hiermee rekening houden, kunnen we echter niet alle literaire activiteiten van adolescenten beschouwen, die ook op het scherm kunnen plaatsvinden. Surfen op internet kan ook rijmen met het kopen van boeken en het raadplegen van leestips.

Maar we blijven de twee ruimtes splitsen. Het Ipsos-onderzoek over jonge Fransen en lezen geeft dus aan dat 7-19-jarigen 13 minuten meer lezen dan in 2016, maar dat ze minder tijd besteden aan lezen (gemiddeld 3u14 per dag) dan aan schermen (gemiddeld 3u50 per dag). Aangezien e-books niet wijdverspreid zijn (minder dan 10% van de totale verkoop van uitgevers), is het niet de bedoeling dat schermtijd ook kan worden geïntegreerd in leestijd.

Als de ingrijpende verandering die de wereld van het boek heeft beïnvloed, echter door het e-boek is geïnitieerd, is er een ander keerpunt begonnen met sociale netwerken en in de vorm van lees- en schrijfplatforms. Aan de netwerkkant hebben Instagram en TikTok het overgenomen van YouTube-video's, waardoor leestips in de stroom van berichten worden overstemd, zodanig dat het buitengewoon moeilijk is om de tijd besteed aan het bekijken van deze leestips te kwantificeren.

Wat betreft platforms, zoals Wattpad en Webtoon voor de meest bekende, worden ze vaak door jongeren zelf weggelaten als ze gevraagd worden hoeveel tijd ze besteden aan lezen, en tellen ze niet mee bij de verkoop van boeken, zelfs niet digitale, terwijl ze gericht zijn op het creëren en delen van verhalen.

Deze platformisering van de boekenwereld maakt deel uit van het nieuwe culturele ecosysteem dat ernaar streeft tieners aan te trekken door te focussen op gratis toegang, personalisatie van inhoud en een overvloedig aanbod, dit alles om ervoor te zorgen dat ze teksten vinden die ze leuk vinden en binnen hun financiële middelen. Deze gratis hyperkeuze is ook aantrekkelijk omdat er op geoefend wordt aanraakschermen : het digitale gebaar lokt een intimiteit uit met het verhaal dat men aan zichzelf aanpast, in zijn lay-out en lay-out, in de keuzes die gemaakt worden tussen die van het algoritme, als een verlengstuk van zichzelf.

Sick-lit, New Romance, Fantasy... Genres die populair zijn bij jongeren

Men moet niet denken dat dit slechts een enorme onderneming van verleiding is: deze platforms transformeren praktijken en maken de boekenindustrie zorgen. Het klassieke redactionele model is namelijk gebaseerd op de legitimiteit die aan auteurs en teksten wordt verleend door een selectie door de uitgevers die zo een literaire kwaliteit van de gepubliceerde teksten garanderen. De platforms, ze komen overeen met een data-economie: gratis is gebaseerd op de doorverkoop van gebruikersgegevens en laat het criterium van erkenning van literaire kwaliteit buiten beschouwing. Het succes van een online geplaatste tekst hangt dus af van het aantal mensen dat het leest.

Komt het bevoorrechten van deze leeskanalen neer op het negeren van kwaliteit en het onderschrijven van een zekere frivoliteit? In werkelijkheid is de zoektocht naar wat jonge mensen drijft teksten die hen aanspreken en beter aansluiten bij hun kijk op de wereld. Deze vraag is altijd aan de orde geweest en komt overeen met de kwesties die door de populaire literatuur.

Het ideaal op leesplatforms is dus om de lezer centraal te stellen in het proces: hij kiest de teksten die hij leuk vindt uit miljoenen aangeboden verhalen (meer dan 100 miljoen op Wattpad, alle talen gecombineerd), ingedeeld volgens categorieën die evolueren over de gepubliceerde teksten en die dus niet in steen gebeiteld zijn.

Zo ontstaan ​​nieuwe categorieën, zoals jeugdliteratuur, onderverdeeld in categorieën en subcategorieën die een classificatie vaststellen die niet prescriptief is, maar met als doel lezers teksten aan te bieden die hen waarschijnlijk zullen interesseren. Laurent Bazin in zijn studeerkamer Jeugdliteratuur onderscheidt twee grote genres zelf onderverdeeld in subgenres:

• La fantasie, in de eerste plaats, dat dit literaire en redactionele genre voortzet door het af te wijzen in middeleeuwse, historische, mythische, stedelijke, oosterse, steampunk-fantasie en dystopie;

• De romance, die de oude sentimentele roman vernieuwt onder invloed van de Angelsaksische "romantiek", die binnenkomt “kuiken bed” (het genre waarnaar romans zoals Bridget Jones), "bit-bed" (na het succes van Schemering), nieuwe romantiek et nieuwe volwassene.

Categorieën worden nog steeds uitgevonden, zodra er een niet-classificeerbare tekst wordt geplaatst, is dit hoe de "ziekenbed" en 'feelgoodboeken'.

Zowel lezers als auteurs

Deze ruimte van keuzevrijheid gaat gepaard met een schrijfruimte die iedereen kan innemen, omdat men zijn tekst toevertrouwt aan de gemeenschap en niet aan een selectief redactioneel systeem. Deze manier van werken, waarbij sociale verschillen buiten beschouwing worden gelaten en betrokkenheid wordt gewaardeerd, is zeker wat jongeren het meest aantrekt: ze zijn er niet alleen aan gewend, maar profiteren er tegelijk van als lezers, auteurs, critici en proeflezers.

Sinds 2012 is de uitgeverijen proberen te volgen, natuurlijk, deze trends en publiceer teksten die op platforms zijn geplaatst, zoals die van Negen Gorman, het creëren van nieuwe collecties voor tieners en jonge volwassenen. Daar fanfiction wordt nu serieus genomen. Uitgeverijen ontwikkelen boekenstagrammen en boekentoks en investeren zo in digitale plekken voor jongeren. Ook naar literaire influencers wordt veel geluisterd.

Waar staan ​​de jongeren dan met betrekking tot lezen en literatuur? Waar je ze het minst verwacht. In de Nieuwe Wereld, die van het derde millennium. De samenleving wordt verscheurd tussen de wens om ze terug te brengen naar het oude systeem, gebaseerd op boeken, bij voorkeur op papier, en de noodzaak om hen te volgen naar deze nieuwe ruimtes van co-schrijven. Naast maatschappelijke problemen roept deze vrije en gedeelde cultuur echter ook juridische en financiële problemen op. rond het auteursrecht.

Carine Roucan, Doctor in de Franse taal- en letterkunde, Gekwalificeerd voor de functie van MCF sectie 9, Lid van GRIC UR4314. Docent literatuur, expressie en uitgeverij, Le Havre Universiteit van Normandië

Afbeelding tegoed: Shutterstock

Dit artikel is opnieuw gepubliceerd vanaf The Conversation onder Creative Commons-licentie. Lees deorigineel artikel.