Open Doors: een terugblik op 30 jaar vervolging van christenen over de hele wereld

De ngo Portes Ouvertes, die vervolgde christenen over de hele wereld steunt, presenteerde op 17 januari haar wereldwijde rapport over het geweld en de discriminatie waar christenen het slachtoffer van zijn, vooral in de afgelopen 30 jaar.

Het is in het Maison d'Alsace, in Parijs, dat Open deuren presenteerde zijn rapport dat aan het begin van elk jaar verschijnt. De Index, bedoeld voor parlementariërs, de media en het grote publiek, verzamelt en analyseert sinds 1993 de evolutie van de vervolging in de wereld, land voor land. Ter gelegenheid van dit driejarig jubileum heeft de ngo niet alleen de situatie van het afgelopen jaar besproken, maar ook de veranderingen die al 30 jaar bekend zijn. En die zijn over het algemeen niet positief.

Portes Ouvertes, opgericht in 1955 door Anne Van der Bijl, een Nederlander beter bekend als Broeder André, zette zich in de eerste plaats in voor de vervolging van christenen in communistische landen. Een paar jaar voor de val van de USSR begon het Sovjetregime zijn wetten te veranderen en stond het de invoer en het drukken van exemplaren van de Bijbel toe. Na de val van het IJzeren Gordijn verschoof de zorg voor vervolgde christenen naar het Midden-Oosten, Zuidoost-Azië en Afrika, minder bekende terreinen dan het communistische Europa, waardoor de ngo's gedwongen werden de analyse van informatie te heroverwegen.

Een verlangen naar methodologische ernst om academische normen te bereiken

Deze heroriëntatie bracht Portes Ouvertes ertoe zijn instrument voor het analyseren van vervolging te ontwikkelen. “Vervolging in veel andere culturen moest nauwkeurig worden begrepen, met verschillende drijfveren. In deze context is de Index in het leven geroepen”, legt de organisatie uit.

Meer dan 4 mensen over de hele wereld zijn bij de voorbereiding betrokken, met name door gegevens uit het veld te halen, zonder onderscheid tussen traditionele protestantse en evangelisch-christelijke denominaties, katholieken en orthodoxen.

Vier periodes markeren de evolutie van de Index. De eerste meldingen van Om 1993 1998, waren gebaseerd op de publicatie van de originele, jaarlijkse vragenlijsten, met updates; die van Om 1999 2001 bood een aangepaste vragenlijst aan, gekoppeld aan spreadsheets; de volgende geïntegreerde kruiscontroles tussen veldvragenlijsten en analyses door externe deskundigen (2002-2012), het vestigen van levenssferen (2013), de verhoging van de puntenschaal per vraag (Om 2014 2016), en de aanpassing van de methodologie, evenals de reorganisatie van de vragen met betrekking tot de levenssferen.

De levenssferen groeperen situaties waarin christenen vijandigheid ondervinden (privéleven, gezinsleven, sociaal leven, burgerlijk leven, kerkelijk leven), bijvoorbeeld verwerping van het gezin, gebrek aan godsdienstvrijheid, vrijheid van godsdienstverandering, discriminatie bij de toegang tot werk of gezondheid, of vrijheid van aanbidding.

Deze regelmatige herzieningen waren ingegeven door de wens om “zo getrouw mogelijk de realiteit van de vervolging van christenen weer te geven”. Deze bezorgdheid leidde tot een grondige herziening van de tool "om de academische kwaliteit, de transparantie en de objectiviteit te verhogen", benadrukt de ngo.

Deze methodologie, in combinatie met een uitgebreid netwerk van medewerkers, stelt Portes Ouvertes in staat om gedetailleerde en nauwkeurige informatie te verstrekken "tot op dorpsniveau, bijvoorbeeld over feiten van vervolging die geen gevolgen hebben voor de media".

30 jaar ontwikkelingen in het vakgebied

Deze Index, die de 50 landen omvat die het meest vijandig tegenover christenen staan, ziet regelmatig zijn rangschikking gewijzigd. Sommige landen staan ​​echter nog steeds in de topgroep, zoals Noord-Korea, Somalië en Afghanistan.

In drie decennia zijn er wereldwijd enkele namen van christenen gepubliceerd en hebben westerse regeringen druk uitgeoefend op de landen waarvan zij staatsburger zijn om ervoor te zorgen dat ze niet worden geëxecuteerd. De figuren van Asia Bibi, een Pakistaanse vrouw - ter dood veroordeeld in 2009 na beschuldiging van godslastering voordat ze in 2019 werd vrijgelaten en in Canada werd verwelkomd -, of die van de Iraanse dominee Youcef Nadarkhani - die in 2010 ter dood werd veroordeeld wegens afvalligheid, zijn de bekendste .

Anderen, zoals Slimane Bouhafs, veroordeeld in Algerije wegens "het beledigen van de islam en zijn profeet" op Facebook of Ramses Boules Hermina, een Kopt die in Egypte met een mes is gedood, zijn dat minder.

De trend van vervolging in de moslimwereld neemt toe in sommige landen en neemt af in andere. Als christenen worden aangevallen door burgers in Egypte, moet worden opgemerkt dat de Egyptische president Abdel Fattah el-Sisi in 2015 een kamp van de Islamitische Staat in Libië heeft gebombardeerd nadat jihadisten 20 koptische christenen hadden onthoofd.

Sisi houdt nooit op te bevestigen dat christenen net zo Egyptisch zijn als hun moslimlandgenoten. Deze benadering staat haaks op sommige kritieken die worden geuit op christenen die in hun eigen land, door de autoriteiten of de samenleving als buitenlanders worden beschouwd.

Van 40 naar 76 landen waar de vervolging sterk of extreem is

Als er ontwikkelingen zijn binnen landen, bijvoorbeeld de terugkeer naar sterke vervolging in China onder Xi Jinping na jaren van relatieve kalmte, of het ontplooien van vijandigheid jegens christenen tegen de regering op laag niveau in India onder de macht van de BJP, Arische nationalistische partij, Open Doors observeert ook het aantal getroffen landen.

"In dertig jaar tijd zijn we van 40 naar 76 landen gegaan waar de vervolging van christenen sterk of extreem is", betreurt de ngo. Een andere reden tot zorg onderstreept ze de stijging van meer dan 25% in drie decennia van de gemiddelde score van de 50 gevaarlijkste landen voor christenen: het gemiddelde vandaag is 74 punten terwijl extreme vervolging 81 punten bedraagt.

Sub-Sahara Afrika, Centraal-Azië en Latijns-Amerika

Deze geografische uitbreiding en deze toename van vervolging wordt grotendeels verklaard door het jihadisme. De islamisten slaan meer en meer toe in Afrika, vooral Afrika bezuiden de Sahara: in deze regio werd in 1993 slechts één land extreem vervolgd, Somalië - tegen drie vandaag - twee met zeer sterke vervolging - momenteel 12 - en vier met sterke vervolging - 11 volgens naar de laatste index. Van de Afrikaanse landen zijn 15 van deze landen pas vanaf de jaren 2010 in de Index opgenomen, waarvan 12 voornamelijk als gevolg van islamitische vervolging.

In Centraal-Azië - behalve in Kirgizië - en in Turkije neemt de vervolging toe. Maar ook in traditioneel christelijke landen zoals in Latijns-Amerika, waar bepaalde regeringen vijandig staan ​​tegenover christenen die als dissidenten worden gezien – bijvoorbeeld in Nicaragua waar president Daniel Ortega de christelijke aanwezigheid onderdrukt. Open Doors merkt ook op dat criminele groepen christenen aanvallen die worden gezien als obstakels voor hun activiteiten: sinds 2019 is Colombia niet langer het enige land waar ze christenen aanvallen, Mexico, Cuba en Nicaragua hebben zich erbij aangesloten.

De ngo wijst erop dat de Covid-19-pandemie een kans was om de vrijheden van christenen in te perken, bijvoorbeeld in Qatar of China, waar niet alle kerken heropend werden toen de beperkingen werden opgeheven.

Broer André is overleden op 27 september op 94-jarige leeftijd.

Jean Sarpedon