
De verschrikkelijke aardbeving die in de nacht van 8 op 9 september 2023 in Marokko plaatsvond, herinnert ons aan de noodzaak om een geografische analyse rampen om te begrijpen hoe noodhulp kan worden ingezet.
De steriele controverse over internationale hulp kwamen om de realiteit van het getroffen gebied en de specifieke kenmerken van de inzet van noodhulp in hooggebergtegebieden te maskeren. Emotie, uitbarstingen van vrijgevigheid en het onbegrip van de complexe territoriale realiteit hebben een bijzonder verward discours aangewakkerd.
Bergen in volle transformatie
Bovenal gaat het om het begrijpen van de versnelde transformatie van de getroffen gebieden. Het epicentrum van de aardbeving ligt zo’n 70 km ten zuiden van Marrakesh, in het hart van de Marokkaanse Hoge Atlas, een uitgestrekt gebied van enkele tienduizenden kilometers dat altijd wordt beschreven als arm, afgelegen, vergeten, bevroren in een etnografisch heden.

Ver van de koloniale iconografie die vandaag de dag de toeristische verbeelding voedt, deze regio's hebben dat niet niet vergeten door de Marokkaanse autoriteiten en hebben diepgaande transformaties ondergaan.
De afgelopen twintig jaar heeft de Marokkaanse staat zwaar geïnvesteerd in infrastructuur die vanwege het terrein bijzonder kostbaar is. De regio is uitgerust met landelijke wegen, drinkwaternetwerken, elektriciteitsnetwerken, dammen, scholen, middelbare scholen en apotheken.
De staat heeft de ontwikkeling gesteund van een landbouw waarin de boomkwekerij een prominente plaats krijgt, maar ook het plattelandstoerisme door de wildgroei aan lodges en hotels rond het Toubkal-massief en, sinds 2008, de Ouirgane-dam. Het Nationaal Initiatief voor Menselijke Ontwikkeling (INDH) Dankzij de lancering in 2005 konden gemeenten profiteren van aanzienlijke financiële steun voor specifieke projecten zoals schoolvervoer, ambulances, maar ook de ontwikkeling van talrijke coöperaties en verenigingen.
Een diepgaande verandering in habitat
Deze projecten hebben complexe gevolgen gehad. Ten eerste resulteerden ze in winsten in de landbouwproductiviteit en veranderingen in landbouwpraktijken. Zeer arbeidsintensieve voedselgewassen werden vervangen door meer winstgevende maar veel minder arbeidsintensieve gewassen, zoals het kweken van bomen.
In de tweede plaats hebben de kansen die verband houden met de ontwikkeling van diensten, met name op het gebied van toerisme, dit banenverlies niet gecompenseerd. Integendeel: veel activiteiten (agentschappen, transportbedrijven) zijn verhuisd naar Marrakech, dat de toeristenstromen controleert.
Bovendien heeft de ontwikkeling van onderwijsinstellingen jonge ambtenaren uit andere plaatsen aangetrokken. De vruchtbaarheid, die aan het begin van de jaren 2000 nog steeds hoog was, is ingestort om aan de Europese normen te voldoen, terwijl de levensverwachting aanzienlijk is gestegen als gevolg van de daling van de kinder- en moedersterfte als gevolg van de toename van apotheken en noodevacuatiesystemen.
Het gebrek aan vooruitzichten op een baan verduistert echter de horizon van een nu zeer verbonden jeugd. De jonge mannen nemen vervolgens deel aan een professionele carrière gekenmerkt door een zeer hoge mobiliteit. Velen van hen verlaten de middelbare school al op de universiteit als ze academische problemen hebben. Ze worden vervolgens in de stad aangenomen tegen zeer lage salarissen, vaak rond de 120 euro per maand voor minderjarigen, zelden boven de 300 euro per maand voor volwassenen (de SMIG in Marokko is vastgesteld op 300 euro). Ze moeten wachten tot ze een voldoende stabiele economische situatie hebben om te kunnen trouwen. Velen van hen hopen zich in de stad te vestigen, maar anderen geven de voorkeur aan multi-activiteit, omdat ze diep gehecht zijn aan hun land en aan de landbouw.
Jonge vrouwen worden nog harder getroffen door recordwerkloosheidscijfers. Zodra ze stoppen met hun studie, is 92% van hen werkloos. Families ontmoedigen hen om naar de stad te gaan, behalve de zeer kleine minderheid die een diploma hoger onderwijs heeft dat hen toegang geeft tot aangegeven betaalde banen met sociale zekerheid. De overgrote meerderheid van hen ziet het niet dat huwelijk als horizon om apart te leven en een sociale plek op te bouwen. Omdat ze zich vergeten voelen, trouwen ze nu jonger, vaak tegen het advies van hun ouders in, in de hoop een huis te vinden in de stad Amizmiz, Tahanaout of Marrakech.
Bijgevolg wordt de regio gekenmerkt door een diepgaande verandering in zijn habitat. De historische woningen in het hart van versterkte dorpen werden geleidelijk verlaten of bewaard als eenvoudige schaapskooien of stallen. Er werden nieuwe huizen gebouwd, dichter bij de weg en scholen. Sommige dorpen zijn van hun inwoners ontdaan, andere hebben zich ontwikkeld. De bevolking was geconcentreerd in kleine steden in de Piemonte, zoals Amizmiz, die een sterke bevolkingsgroei kenden.
De meest geïsoleerde dorpen zijn vaak de thuisbasis van de ouderen en vooral de ouderen die aan hun huizen vastzitten, een paar huishoudens die een sterke landbouwactiviteit hebben onderhouden, en jonge huishoudens waarvan de echtgenoot die in de vlakten werkt niet voldoende inkomen heeft om in zijn levensonderhoud te voorzien. dorp. In de media is veel aandacht besteed aan deze emblematische figuren van alleenstaande oudere vrouwen of jonge moeders met veel kinderen, geschokt en radeloos door de ramp. Naast de iconografische kracht van de piëta belichamen ze ook een sociale realiteit: die van dorpen waar jonge mannen vaak afwezig zijn buiten de oogst.
De ontwikkeling van wegen heeft de mobiliteit en de herschikking van woningen en bewoners versneld. In september komen verschillende evenementen samen.
In hooggebergtegebieden hebben huishoudens nog steeds belangrijke pastorale praktijken die hen naar grote hoogten, naar schaapskooien, brengen. Het is ook de eerste week dat we weer naar school moeten. De jonge leraren kwamen hun posten innemen. Gezinnen met kinderen bevinden zich in de buurt van scholen of schoolbushaltes. Middelbare en middelbare scholieren zijn naar kostscholen gegaan. Maar het is nog niet het begin van het universiteitsjaar; Op bepaalde plaatsen zijn nog steeds studenten aanwezig, evenals een bepaald aantal mensen uit deze valleien, die elders werken maar op vakantie gaan naar hun oorspronkelijke dorp. Ten slotte aarzelen veel mannen tussen het zoeken naar werk op bouwplaatsen in de grote steden of wachten op het einde van de oogst, volgens de beloften van fruitbomen.
Voorafgaande geografische informatie, essentieel voor de inzet van hulpverlening
Deze beschrijving van sociale praktijken lijkt misschien overbodig, maar het is essentieel om de complexiteit van de inzet van noodhulp te begrijpen.
Gezien de omvang van het getroffen geografische gebied moeten de autoriteiten, om effectief te kunnen ingrijpen, over de juiste informatie beschikken. De eerste schattingen rapporteerden echter 55 plaatsen (dorpen en gehuchten, aangeduid met de termen douars en sub-douars) op minder dan 10 km van het epicentrum, 652 tussen 10 en 30 km en iets minder dan 1 tussen 200 en 30 km van het epicentrum. epicentrum.
Vanwege het reliëf zijn veel plaatsen alleen bereikbaar vanaf de vlakten van Marrakech in het noorden en Taroudant in het zuiden via een paar hoofdwegen die bijzonder beschadigd zijn door de aardbeving.
Om de omvang van de ramp te begrijpen, vertrouwden de autoriteiten op de eerste autoriteitsagent, de moqqadem genaamd, die in alle dorpen aanwezig is. Haar belangrijkste missie is het monitoren van de bevolking. Hij is doorgaans de enige die de realiteit kent van het aantal aanwezigen in het dorp. Hij geeft de informatie door aan de baas, een vertegenwoordiger van de autoriteit op het niveau van verschillende gemeenten, die deze zelf doorgeeft aan de gouverneur, die alle veiligheidstroepen coördineert.
Marokko heeft dus een redelijk effectieve structuur voor het rapporteren van informatie. Helaas is in sommige dorpen de moqqadem een van de slachtoffers. Het gebruik van nieuwe technologieën kan het zeker mogelijk maken om de omvang van de materiële schade in te schatten, maar dit geeft nauwelijks een indicatie van het aantal potentiële slachtoffers, vanwege de grote bevolkingsstromen in september. Al deze kenmerken bemoeilijkten de locatie van de slachtoffers en de toewijzing van noodhulpbronnen.
Toegevoegd aan deze complexiteit was de voortgang van de hulpinspanningen. Hoewel Marokko een groot aantal bouwmachines heeft, is het transport ervan lastig gebleken omdat de valleien erg diep zijn, met aan weerszijden verspreide dorpen. De veiligheidstroepen werden geconfronteerd met de noodtoestand van de eerste dorpen op de bodem van de vallei, die vaak het dichtst bevolkt zijn, terwijl ze de wegen en paden moesten vrijmaken om verder te kunnen komen, waarvoor vrij aanzienlijke technische middelen nodig zijn.
Deze inzet was veel moeilijker dan wanneer deze in een grote stad had kunnen plaatsvinden. Het resulteert dan mechanisch in congestie-effecten, maar ook in het onvermogen van bepaalde gespecialiseerde teams om in te zetten. Het is mogelijk om reddingswerkers en hun honden te helikopteren, maar onmogelijk om in hetzelfde tijdsbestek een graafmachine mee te nemen.
De autoriteiten hebben daarom interventiekeuzes gemaakt op plekken waar potentieel meer slachtoffers vielen en vooral de mogelijkheid om effectief optreden te ontwikkelen. In sommige stadswijken en dorpen konden de bewoners zich onderling organiseren en beschikten ze over voldoende middelen, vooral als voor het werk geen tussenkomst van mechanische graafmachines of ander zwaar materieel nodig was. Het sleutelwoord was daarom dat bewoners actie moesten ondernemen zonder te wachten op mogelijke hulp van buitenaf, om zo kostbare tijd te besparen.
Een effectieve landelijke inzet, het resultaat van het leren van de Covid-crisis
De eerste schattingen waren dat 18 gezinnen noodhulp nodig hadden. Op 14 september schatten de autoriteiten dat er 50 woningen waren kan werk vereisen variërend van volledige reconstructie tot gedeeltelijke reconstructie.
Dit vertegenwoordigt minder dan de helft van de jaarlijkse woningproductie in Marokko, die in 118 620 bedroeg, vóór de Covid-crisis. Op landenschaal gaat deze situatie de capaciteiten van de Marokkaanse autoriteiten niet te boven, maar vereist wel een zeer sterke coördinatie.
Internationale interventie is in deze context geen garantie voor effectiviteit, omdat er sprake is van confrontaties specifieke problemen die door de professionals zelf in het veld worden onderkend. Taal: in het getroffen gebied spreken heel weinig mensen een andere taal dan het Marokkaanse dialect Arabisch of tachelhit. Deadlines: op sociale netwerken zeggen internationale organisaties altijd dat ze bereid zijn in te grijpen, maar in werkelijkheid is dat anders. Inzetregels: in deze valleien moet stroomafwaarts land worden aangelegd om een ziekenhuis in te zetten en de apparatuur te centraliseren, waarvoor kennis van het terrein en de wegeninfrastructuur nodig is.
Het verlangen om samen te werken en de gewoonte om samen te werken zijn daarom essentieel. Alleen de Spanjaarden werken echter regelmatig samen met de Marokkanen, vooral bij de bestrijding van branden. Ten slotte heeft de nationale mobilisatie tot ongekende congestie op bepaalde wegen geleid meerdere hulpkonvooien die vanuit het hele land samenkwamen naar rampgebieden. Ambulances en bouwmaterieel ondervonden moeilijkheden bij het circuleren, waardoor de opruimings- en evacuatieoperaties werden vertraagd en de autoriteiten gedwongen werden de toegang tot bepaalde wegen te verbieden. Op 14 september verzochten de provinciale autoriteiten van Taroudant om geen donaties meer te ontvangen. Wetshandhavingsfunctionarissen hebben de toegang van humanitaire konvooien tot strategische wegen afgesloten.
Binnen vijf dagen werden alle wegen vrijgemaakt, werden alle gewonden behandeld in veldhospitalen of in Marrakech, werden alle getroffen huishoudens in tentenkampen ondergebracht waar ze voedselhulp en basisbehoeften kregen. Bovenal heeft de regering een noodcompensatieprotocol en een wederopbouwprotocol aangekondigd.
Helpen bij de wederopbouw: enorme begrotingssteun
Het lijkt er duidelijk op dat Marokko, net als veel andere landen, een sterk vermogen heeft ontwikkeld om crises te beheersen, vooral na de Covid-19-crisis. Na de ineenstorting van de internationale solidariteit in een paar dagen tijd begrepen veel landen dat de de meest effectieve oplossing was zelforganisatie. In een context van toenemende onzekerheid als gevolg van de opwarming van de aarde is het uitstekend nieuws om de opkomst te zien van landen die snel het hoofd kunnen bieden aan een catastrofe, terwijl andere in burgeroorlogen verzinken.
Voormalige koloniale machten willen een humanitaire uitstraling behouden, maar de realiteit is dat veel lagere inkomenslanden nu bijzonder effectieve interventiecapaciteiten op hun grondgebied hebben ontwikkeld en zelfs in staat zijn om buiten hun grenzen in te grijpen. Marokko is een van deze nieuwe regionale actoren op het gebied van humanitaire noodhulp, die beide kan ondersteunen Spanje dat ook Portugal maar ook naar andere Afrikaanse landen.
Van nu af aan gaat het om de vraag naar de modaliteiten van de wederopbouw. De meest effectieve oplossing zal grootschalige en onvoorwaardelijke begrotingssteun zijn de Marokkaanse staat. Alleen de staat is in staat wegen, drinkwater- en elektriciteitsnetwerken en landbouwinfrastructuur opnieuw op te bouwen.
Deze wederopbouw zal zeer zwaar wegen op de Marokkaanse overheidsfinanciën, die zich momenteel in een zeer moeilijke situatie bevinden. Inflatie, ook al is het gematigder dan in andere landen in de regio, vermindert de koopkracht van huishoudens. De regering handhaaft een fragiel evenwicht, vooral dankzij geldovermakingen van Marokkanen die in het buitenland wonen en toeristengeld. Deze twee meevallers maken het mogelijk het handelstekort terug te dringen, maar niet het begrotingstekort.
David Goeury, Geograaf, lid van het Bemiddelingslaboratorium / Wetenschappen van verbindingen, wetenschappen van plaatsen, Sorbonne-universiteit
Dit artikel is opnieuw gepubliceerd vanaf The Conversation onder Creative Commons-licentie. Lees deorigineel artikel.