Protestantse aanwezigheid: ontmoeting met de protestanten van de wereld

Protestantse aanwezigheid die de protestanten van de wereld ontmoet

In augustus nodigt Présence Protestante je in drie documentaires uit voor een reis naar Nepal, Tsjaad en Mozambique.

Als hier de debatten worden gekoppeld aan pensioenen, de Olympische Spelen of hulp bij zelfdoding, elders op de planeet, gaat het eerder om vrede, gezondheid, armoede en honger. Natuurlijk is de kortere weg eenvoudig en de vergelijking onmogelijk.

Maar afstand nemen, observeren wat er elders gebeurt, is ook een manier om te begrijpen wie we zijn. Als de rechters van Galilea Thomas Pesquet hadden kunnen vergezellen, zouden ze hebben gezien dat de aarde mooi is en erg rond. Wanneer het realiteitsbeginsel het exegetische verslag rechtzet, is nederigheid essentieel. Dus, om de essentie weer centraal te stellen in ons leven en het stof van ons comfort en onze prestaties van ons af te schudden, laten we reizen en behouden wat goed is.

Nepal is met zijn zestig etnische groepen en kasten een van de weinige landen ter wereld die, samen met Japan, de Verenigde Staten en Frankrijk, het secularisme in de grondwet hebben opgenomen. Sinds de jaren negentig heeft het grote aantal bekeringen, vooral evangelicalen, echter een deel van de bevolking en de autoriteiten bang gemaakt.

Het was in India dat dominee Narayan zo'n dertig jaar geleden tot bekering kwam. Afgewezen door zijn gemeenschap, vluchtte hij vervolgens zijn land uit naar Nepal. Daar kon hij, dankzij zijn doorzettingsvermogen, met zijn vrouw en dochters een christelijk centrum voor gehandicapten openen.

Oli is een jonge Nepalese bakker en banketbakker. Hij en zijn vrouw bekeerden zich onlangs tot het christendom. Voor Oli bestaat er geen twijfel: zijn nieuwe leven als christen redde hem van een betoverende waanzin en zijn geloof in Jezus Christus gaf hem een ​​nieuwe reden om te zijn en elke dag vooruit te gaan, voor zijn gezin en voor zijn kleine onderneming. Maar de afwijzing van Oli's familie en enkele van zijn vrienden blijft een zeer belangrijk verontrustend element waar hij moeite mee heeft om te overwinnen.

Hoe is het dagelijkse leven van deze gezinnen dan georganiseerd? Hoe leven ze hun strijd en hun verplichtingen in een land dat sterk geworteld is in alle lagen van de samenleving, in het hindoeïsme (meer dan 75% van de bevolking). Hoe leef je je christelijk geloof en overwin je afwijzing en vaak geweld terwijl je de vrede bewaart?

Tsjaad is een geheel door land omgeven land, aan de poort naar Noord-Afrika en Afrika bezuiden de Sahara. Vanaf de eerste beelden valt vooral de armoede op. Het is overal, fel, dodelijk, nog overweldigender dan de zon. Onderwijs, cultuur, bescherming van de zwaksten, gezondheid, enz. De noden zijn immens.

Terwijl Pastor Aldo van de Overeenkomst van Evangelische Kerken en Missies van Tsjaad (EEMET) verkondigt het evangelie in de "buurten" van Betsaleel aan iedereen zonder uitzondering, een protestantse arts zet ondervoede baby's weer op de been met het eiwitrijke Moringa-blad van de Koumra Mission.

Of het nu daar is, of in het ziekenhuis van Guibenor, aan het Evangelisch College en de Hoge School van N'Djamena (een van de meest gerenommeerde vestigingen van het land), of zelfs in de media, Tsjadische protestanten mobiliseren zich onvermoeibaar om levens, zielen en hun land te redden. In Mozambique volstaat een afbeelding om het debat te situeren: op de vlag prijkt een verbazingwekkend symbool: de Kalashnikov. Na bijna vijfhonderd jaar Portugese heerschappij verkreeg het land in 1975 zijn onafhankelijkheid, waarna het verzandde in twintig jaar bloedige guerrillaoorlogvoering en marxistische macht.

Sindsdien is er een moeizame weg naar verzoening gebouwd, vooral door protestanten Dinis Sengulane, de emblematische Anglicaanse priester die aan het begin van de documentaire werd gevonden. Helaas hebben aanvallen van de Islamitische Staat (IS) in Cabo Delgado sinds 2017 al meer dan een miljoen mensen op de vlucht geslagen, voornamelijk moslims.

Het is in deze gespannen context dat regisseur Chris Huby ons naar Pemba, Cambine of Maputo leidt, om protestantse methodisten, episcopalen en pinkstermensen te ontmoeten - wat maakt het uit - die ondanks zichzelf werkers van de vrede zijn geworden, van een vrede die begint met de vernietiging van wapens is het Dinis Sengulane’s gevecht van zijn leven en kan niet duurzaam zijn, dit is de overtuiging van Carla Dabo van de Tsalala-school en Ricardina Chiconela, directeur van een weeshuis voor jonge vrouwen in grote onzekerheid (CARAN), dat als mannen, zullen alle mannen ophouden hun buurman, vrouwen bijvoorbeeld, te domineren en te misbruiken.

Godsdienstvrijheid, armoede, vrede en gelijkheid tussen mannen en vrouwen zijn enkele van de strijd die onze broeders en zusters in deze landen voeren. Hun vreugde, hun tolerantie, hun angsten en hun moed zijn ook voorbeelden die ons in vraag stellen. Galileo had gelijk: de aarde draait, en toch...

Christopher Zimmerlin, voor Protestantse Aanwezigheid

Zondag 6 augustus, 10 uur, op Frankrijk 00

Protestanten van Nepal - Parivartana (Conversion), een documentaire van Jean-Jacques Cunnac, geproduceerd door france.tv studio en Replica Films

Zondag 13 augustus, 10 uur, op Frankrijk 00

Protestants of Chad - Protestants against misery, een documentaire van Chris Huby geproduceerd door france.tv studio en Galaxie Presse

Zondag 20 augustus, 09 uur, op Frankrijk 35

Protestants of Mozambique - Builders of peace, een documentaire van Chris Huby geproduceerd door france.tv studio en Galaxie Presse


In de sectie Missie >



Recent nieuws >