Protestantse aanwezigheid: ontdek het portret van Madeleine, moeder van de straat, en nog veel meer

Elke maand, op de 3e zondag, laten de documentaires van Présence Protestante ons getuigenissen ontdekken van de genade van God door de portretten van degenen die haar delen, die haar beleven, die haar baren. Ontdek op zondag 15 januari het portret van Madeleine, 83 jaar oud, die daklozen opvangt in de Entraide Protestante de Valence. 

“Gij zult uw naaste liefhebben als uzelf. »
Matteüs 19: 19

Er zijn mensen die zich aan ons opdringen. Sommigen noemen hen "heiligen". Maar dat is zeker niet hoe zij of degenen om hen heen hen zouden omschrijven.

Na een carrière als verpleegster begon Madeleine met pensioen aan de tweede fase van haar leven. Al meer dan twintig jaar zet ze zich in voor de kleintjes, voor de armen in haar stad, Valence, onder één motto, slechts één: onvoorwaardelijke gastvrijheid.

Madeleine is een klein stukje vrouw dat in staat is om naar de grootste ellende te luisteren, om de hardste vertrouwelijkheden te verwelkomen en om op te staan ​​tegen sterke kerels om met hen de hoop te delen van eens vastgepind aan de meest solide plank van redding, namelijk: Jezus Christus.

Verrassend is bovendien de term 'levenslijn'. Een plank, je loopt erop, je ziet hem niet, je verplettert hem met je voet. Maar als de storm komt, als we niet langer kunnen staan, als we instorten, als alles instort, als de grond onder onze voeten bezwijkt, als de afgrond opengaat en klaar is om de schipbreukeling te verzwelgen, daar, het lichaam in ijskoud water, is ' Is dat niet de reddingslijn die we nodig hebben?

Madeleine had ook haar deel van beproevingen: de dood van een jonge zoon, een jonge weduwe... Misschien is dit de reden waarom, op de "Kerstmis van het Hart", bij de protestantse wederzijdse hulp, met Delpech, Driss en zovele anderen, ze weet hoe het moet.

Dus wat is "heilig zijn"? Is het niet gewoon je best doen om God te gehoorzamen, terwijl je bedenkt, zoals in de gelijkenis van de barmhartige Samaritaan, dat de naaste hem niet helpt, maar hem helpt?

Zijn we niet allemaal "buren"? Volgende op de Grim Reaper-lijst, zeker. Maar vanaf nu aanvaardde ook de buurman van degene die gewond raakte, stierf langs de kant van de weg, onze hulp en stond ons toe om ons lot te volbrengen: liefhebben.

Dankzij hem. Dankzij jou, jij, de kleine, de zwakke, de nederige, de verachte; hoe zou ik zonder jou weten of ik genoeg liefheb? Heer, open mijn ogen en sta me toe mijn naaste te vinden, zodat ook ik heilig kan zijn.

“Wie een mens redt, redt de mensheid. »

Om de documentaire "Madeleine, Maman de la rue" van Damien Boyer te ontdekken, ga naar zondag 10 januari om 15 uur Protestantse aanwezigheid (Frankrijk 2). Het zal ook beschikbaar zijn om opnieuw te spelen Frankrijk.tv gedurende een week.

Christopher Zimmerlin, voor Protestantse Aanwezigheid