Zoek toevlucht bij Mij!

Vandaag sluiten we onze speciale serie De uitverkorenen af, dit keer met de getuigenis van Nicodemus. Zoals altijd eindig ik met een bemoedigend woord. Ik laat je achter bij Nikodemus.

Mijn leven stond op zijn kop op de dag dat de Romeinen me vroegen om naar de Wallen van Kafarnaüm te gaan, in het laagste deel van de stad. Ik werd gevraagd om een ​​door duisternis onderdrukte vrouw te gaan helpen, genaamd Lili; Ik denk dat je weet over wie ik het heb of dat je al de gelegenheid hebt gehad om haar te ontmoeten... Toen ik daar aankwam, deed ik er alles aan om haar te helpen, tevergeefs. Ik was ervan overtuigd dat de duisternis die er heerste zo groot was dat alleen God had kunnen ingrijpen.

Maar diep in mijn hart bleef één vraag in mijn hoofd rondcirkelen: hoe komt het dat ik, de leraar der leraren, geen autoriteit had tegen de duisternis? Heb ik iets gemist?

Wat er een paar dagen later gebeurde, ik had het nooit geloofd als ik het niet met eigen ogen had gezien: Lili was bevallen. Ze zag er totaal anders uit, vervuld van rust, en had zelfs een nieuwe naam: Maria van Magdala.

Het was Jezus van Nazareth die dit wonder verrichtte. Dus wie anders dan Hij zou de antwoorden op mijn vragen hebben? Toen ik Hem voor de menigte een verlamde zag onderwijzen en genezen, twijfelde ik er niet aan: ik moest met Hem praten.

Hij stemde ermee in mij op een geheime plek te ontmoeten, zodat ik vrijuit met Hem kon praten. Hoe meer ik Hem vragen stelde, hoe meer ik besefte dat Zijn Koninkrijk niet was zoals wij Joden hadden verwacht: Hij kwam niet om ons te bevrijden van de onderdrukking door de Romeinen, maar van zonde en duisternis! Ik voelde het leven door elk woord van hem stromen.

Mijn hart vertelde me dat Hij Degene was op wie ik mijn hele leven had gewacht: de beloofde Messias. Ik was zo opgewonden en wat in me opkwam was deze psalm die zegt: "Kus de Zoon, opdat hij niet boos op je wordt en je onderweg omkomt" (aangepast van Psalmen 2:12, BDS).

Ik knielde toen neer en kuste Zijn hand. Hij hielp me overeind en beëindigde toen de passage met de woorden: “Gelukkig zijn alle mannen die hun toevlucht bij Hem zoeken! », terwijl hij me in Zijn armen nam.

Toen Hij me omhelsde, voelde ik de puurste en meest ware liefde die ik ooit heb gekend in me opkomen. Toen wist ik dat mijn leven nooit meer hetzelfde zou zijn. Ik was net wedergeboren en nu had ik een bestemming.

Mijn naam is Nicodemus en ik ben door Jezus gekozen.

Mijn vriend, Jezus is het Antwoord op je vragen, je Toevlucht in tegenspoed. Kom de komende dagen, en terwijl je je voorbereidt op het nieuwe jaar, in gebed in Zijn armen en laat je leven gevuld zijn met Zijn liefde en Zijn Aanwezigheid. Hij is je Toevlucht, Degene die zin geeft aan je leven, de raison d'être van Kerstmis.

Alles heeft een begin en een einde. Daarom eindigt vandaag deze speciale serie posts op basis van de serie The Chosen. Mijn vriend, ik hoop uit de grond van mijn hart dat je hebt genoten van de verhalen van elk van de Bijbelse personages die we de afgelopen dagen samen hebben bestudeerd.

Jij bent een wonder!

Christian Mis