
In Limoges werken Julien en zijn kerk samen met een andere kerk om de inwoners van de stad te helpen. Relaties zijn echter niet altijd gemakkelijk geweest.
“Toen ik mijn functie in de evangelisch-protestantse kerk van Limoges begon, was die al jaren boos op een andere kerk in de stad”. Julien Marié herinnert zich dit eerste project waarmee hij in 2013 te maken kreeg nog goed.
“Er waren ruzies over oude verhalen, oude wrok... Dat moesten we absoluut oplossen. »
De pastoor probeert vervolgens zijn tegenhanger te benaderen, zonder succes. Maar al snel wordt de laatste vervangen door een andere. "We hebben elkaar ontmoet en we hebben besloten stappen te ondernemen in de richting van verzoening." Een prioriteit in termen van consistentie en geloofwaardigheid, aldus Julien.
“Veel christenen praten over liefde, maar leven er niet naar. En als we niet leven wat we verkondigen, dan zijn we acteurs! »
Al snel richtten de twee mannen een CNEF-commissie op om "in een neutrale ruimte te werken". Een beslissing waardoor ze na verloop van tijd dichterbij kunnen komen. “We beseften dat we broers waren en dat we moesten samenwerken”.
"Wat heeft het voor zin om mooie woorden te zeggen..."
De jaren gaan voorbij en Julien en zijn kerk besluiten sociale actie bovenaan hun prioriteitenlijst te plaatsen.
“De eerste golf van Covid was een klik. We zagen steeds meer inwoners van Limoges in nood. En wat heeft het voor zin om mooie woorden te zeggen, als we daarachter niet op een concrete manier van elkaar houden? »
Daarom richt de kerk een AFP (protestantse familievereniging) op om in haar stad op te treden. “Huisvesting, voeding, kleding, ondersteuning van mensen in nood... Het is het hart van ons dagelijks leven geworden”. Een dagelijks leven dat ze delen met de AFP van de andere kerk in Limogesh. “Dat is alles wat we willen. Van elkaar houden en van anderen houden, want dat is in de eerste plaats wat God voor ons heeft gedaan. En natuurlijk om levens getransformeerd te zien.”
Een liefde die vruchten afwerpt
“In onze kerk komen ongeveer tien mensen die er niet zouden zijn geweest als we niet al onze sociale acties hadden ondernomen. Ik denk aan een vrouw die leed onder huiselijk geweld, die we bij al haar stappen vergezelden en die ons op een dag om een bijbel vroeg. Zijn leven is totaal veranderd." En de kerk is niet van plan om daar te stoppen. Ze hoopt haar stad in de toekomst nog meer te kunnen helpen.
“Bid dat we altijd meer vrijwilligers en financiële middelen mogen hebben. En bid ook dat de kerken concreet de liefde van God onder elkaar beleven, dat ze samenwerken om de sfeer in hun stad te verbeteren! »
Klik hier om contact op te nemen met Julien en zijn kerk.
Theo Lombardo