Protestantse aanwezigheid: verzet zich zodat Mozes bestaat
In “Ma Bible”, een programma aangeboden door Présence Protestante (Frankrijk 2) Éric Denimal en zijn gasten laten ons op een enigszins… verwarrende manier kennismaken met de bijbelverhalen. Deze zondag is het het verhaal van de vijf vrouwen die Mozes het leven gaven: Sifra, Pouah, Jochebed, Mirjam en Bithia.
‘Ze noemde zijn naam Mozes’, Exodus, hoofdstuk 10
In het begin is er een eenvoudige keuze, een beslissing. De koning van Egypte had het bevel gegeven om alle pasgeboren mannetjes van de Hebreeuwse slaven die hij haatte, te doden. Door burgerlijke ongehoorzaamheid besluiten twee vrouwen de Heer meer te vrezen dan de Farao. Dit zijn Pouah (wat pracht betekent) en Sifra (wat schoonheid betekent), twee wijze vrouwen die voor de Hebreeën zorgden en die besloten dit onrechtvaardige bevel niet op te volgen. Toen ‘bracht God hun huis voorspoedig’. Toen breidde zijn zegen zich uit tot de derde vrouw, Jochebed.
Jochebed (wat betekent "Jahweh is glorieus", God is glorieus) is de moeder van Mozes. Terwijl Farao, de ware God voor zijn volk, eindelijk het bevel had gegeven om alle Hebreeuwse kinderen in de rivier te gooien, bracht Jochebed, het verbod en de angst van de soldaten trotserend, het leven aan een mooie jongen en voedde hem op. Toen hij drie maanden oud was, bouwde ze een doos met biezen die ze bedekte met bitumen en pek – wat doet denken aan vers 14 van het zesde boek Genesis –. Toen plaatste zij, de pleegmoeder, haar kind daar en plaatste het tussen het riet van de rivier, onder toezicht van de vierde vrouw, Miriam.
Myriam (kan ook Maria genoemd worden) is de oudere zus van Mozes, zij was het die hem volgde in zijn ark van biezen en voorzichtig van een afstand over hem waakte. Net als de duif van Noach was zij degene die de boodschappen overbracht als de adoptiemoeder in zicht was, Bithiah.
Bithiah (letterlijk Dochter van God) was volgens de Midrasj niemand minder dan Batparoh (בַּת־פַּרְעֹה), de dochter van de farao. De cirkel is rond.
Door vrees voor de Heer, door moederinstinct, door vriendelijkheid en met voorzichtigheid en sluwheid hebben vijf vrouwen Mozes gered. De eerste had wijsheid, pracht en schoonheid, de tweede had de kracht van de natuur en de vaardigheid van een ambachtsman, de derde was verstandig en geestig en de vierde had liefde in zich voor deze adopterende mensheid.
De pasgeborene, door God nog zonder naam uitgekozen, dreef op het wateroppervlak, terwijl zoveel anderen daar al waren gestorven en verdronken. Een vrouw, de dochter van een zeer aardse koning, adopteerde hem en gaf hem haar naam: “Mozes”, de “zoon van” de Egyptische vrouw, “gered uit de wateren”.
Alle lezers van de Bijbel zullen u vertellen dat er ook het voor en het erna is, de genealogie, de afkomst van Mozes en al zijn erfgoed. Maar net als een ei dat de hele geschiedenis van de mensheid bevat, vertelt dit korte verhaal over de geboorte van Mozes alles waar we van gemaakt zijn. Wij zijn de kinderen van al deze moeders. Tussen natuur en beschaving, tussen hemelse en aardse macht, en aarde en water, tussen de roep van het kind dat geboren wordt en de adem van de Geest.
Op een dag schreef Michel Hamburger, een jonge tekstschrijver, geboren als Joods en protestant opgevoed, in de steek gelaten door zijn vader: "Als je beseft dat het leven er niet is, dat je 's ochtends opstaat zonder te weten waar je heen gaat. vrouwen verzetten zich. Respect.
De show wordt uitgezonden Zondag 12 november om 10 uur protestantse aanwezigheid (Frankrijk 2). Het is dan 30 dagen beschikbaar, hier. Voor meer informatie volgt u Présence Protestante op Facebook !
Christopher Zimmerlin
