Eenvoud: een gratie en een discipline?

De complexiteit van het leven lijkt eenvoud soms buiten ons bereik te brengen. En toch, is er echt een tegenstelling tussen de twee? Perspectief.

De vingers van de virtuoos bewegen boven het klavier. Op hun beurt pikken, fladderen, omhelzen ze, landen ze op de toetsen. Wij sluiten onze ogen. We ontspannen... Niets te maken met het gehoor van de jongste vorige week: trots op zijn drie maanden les, zocht hij pijnlijk elke noot met zijn ogen en handen. Iedereen hield zijn adem in. Geen ontspanning in zicht... Maar welke van de twee interpretaties was dan het eenvoudigst: die van de concertartiest of die van de beginner?

Eenvoud en eenvoud

En als het kind dat zich op elke vinger concentreert, de persoon vertegenwoordigde die, vastbesloten om zijn leven te vereenvoudigen, een min of meer populaire methode vindt en deze ijverig toepast. Ze concentreert zich, legt zich toe, neemt nieuwe gewoontes aan. Met nieuwe prioriteitscriteria snijdt ze door haar agenda, haar bezittingen, haar vriendschappen. Zijn dagelijks leven en zijn discussies draaien om zijn vernieuwde manier van leven. Dit kan pijnlijk worden voor haar... en voor de mensen om haar heen.

Daarentegen zou de eenvoud van de virtuoos de tegenhanger zijn van een door het leven geleid tromgeroffel, rijk, zelfs zeer complex, dat echter een gevoel van innerlijke rust uitstraalt. In zijn boek Vrijheid van eenvoud (red. Harper One), geeft Pastor Richard Foster veel voorbeelden van mensen die benijd worden door eenvoud. Met dit voorbehoud:

"We smeden vaak een beeld van wat eenvoud zou moeten zijn, en dan duwen we elkaar, we duwen elkaar totdat we, gekneusd en gewond," overeenkomen "met dit beeld. "

Hij benadrukt dat de zo verkregen eenvoud geen sereniteit brengt.

In dienst van de eenvoud?

Moeten we dan van alle “methode” af en laten we leven in de hoop dat eenvoud ons uiteindelijk zal doordringen? Dit zou vergeten zijn dat de virtuoos nooit in staat zou zijn geweest om zijn huidige niveau te bereiken als hij niet de Pink Method-fase had doorlopen om de basis van de piano te leren. En om eenvoud te bereiken, is het soms nodig dat we onze manier van leven reflecteren, wegen, onderzoeken.

Dit is in ieder geval wat Stephen Covey aanbeveelt in De zeven gewoonten van degenen die alles doen wat ze doen (red. las ik). Volgens hem hebben we de neiging om ons vooral te concentreren op de noodgevallen in het leven, of ze nu belangrijk zijn of niet. Of we zijn zo moe van alle noodgevallen dat we voor het niet-dringende, niet-belangrijke gaan (zoals sommige programma's, games, video's, enz.). Voor hem gaat een vredig en sereen leven echter vooral door de essentiële doelstellingen zoals "relaties opbouwen, levensdoelen stellen, projecten plannen, oefenen, zijn gereedschappen onderhouden, alles wat we weten dat we zijn. moeten doen, maar we slagen er nooit in om bereiken omdat het niet urgent is”.

Centraal in het eenvoudige leven

Naast het managen van prioriteiten, vervolgt Richard Foster: “Eenvoud is zowel een genade als een discipline. Net als onze relatie met God: "We zijn gered door het geloof alleen in Jezus Christus, maar zonder werken is ons geloof dood. Dus "wat we doen, brengt ons niet meer eenvoud, maar het stelt ons in staat om eenvoud te ontvangen." De auteur stelt bijvoorbeeld het volgende experiment voor: 'Heb je ooit geprobeerd de hele dag aan God te denken? ". Hij haast zich om te verduidelijken: “Het is geen kwestie van stoppen met je gebruikelijke activiteiten. "

Concreet stelt hij voor om zichzelf te disciplineren om te bidden voor elke persoon die je op straat tegenkomt, voor elke collega met wie je spreekt, bij het begin van elke nieuwe activiteit, tijdens zijn reizen, enz. zodat God betrokken is bij elk aspect van de dag.

Dus, een beetje zoals de beginner die door oefening een virtuoos wordt en vrede brengt aan zijn "publiek", kunnen we geleidelijk eenvoud bereiken binnen de complexiteit van ons leven. Richard Forster concludeert:

“Als God centraal staat, wordt ons leven ordelijk en vredig. "

Eenvoud, zonder simplisme, onder leiding van God.

Rachel Gamper

Dit artikel is tot stand gekomen in samenwerking met Spiritualiteit, het tijdschrift dat christelijke vrouwen uit de Franstalige wereld samenbrengt.

Oorspronkelijk gepubliceerd in augustus 2021.

Ontdek de andere artikelen in het dossier “Op weg naar een eenvoudiger leven. ":

Dossier: Op weg naar een eenvoudiger leven

Jezus, voorbeeldige eenvoud

Eenvoud, mijn dagelijkse strategieën 

Eenvoud, een geschenk van de Heer