Hoe de vreugde van zijn redding herontdekken na gezondigd te hebben?
*
Vandaag worden we geconfronteerd met een heel mooi en heel diep gebed van Koning David, hij bidt aldus in Psalm 51, in de verzen 13 en 14: "Jaag mij niet van U weg, neem Uw Heilige Geest niet van mij weg. Geef mij steun de vreugde om gered te worden, steun me met een genereuze geest."
David spreekt dit gebed uit na confrontatie met de profeet Nathan, die hem heel intelligent en tot de verbeelding sprekend van de kunstenaar die David is, naar binnen haalt om zijn fout te onthullen.
Bedenk dat hij haar vertelt over een arme man die niets anders heeft dan een schaapje, een schaap dat is gestolen en gedood door een rijke man die liever het enige schaap van de arme man neemt dan zijn eigen schaap aan te bieden. De profeet Nathan schildert aldus de zonde af van David die sliep met Bathseba, een vrouw die getrouwd was met Uria; en nadat ze zwanger is geworden, na te hebben geprobeerd zijn schuld te verhullen, gaat hij zelfs zo ver dat hij de dood van deze Urie regelt.
David antwoordt dit aan Nathan: "Ik heb gezondigd tegen de Heer, en Nathan zei tegen David: De Heer vergeeft je zonde en je zult niet sterven."
Dit is een verhaal gevonden in 2 Samuël 12-13. Als we naar Davids reactie luisteren, realiseren we ons dat wat David tot deze man maakt die de Bijbel beschrijft als "een man naar het hart van God" niet zijn perfectie is, het is niet dat hij nooit in zonde viel, het bewijs: het verhaal dat we heb net gelezen.
Wat hem tot een man naar Gods hart maakt, is de snelheid van zijn berouw na zijn zonde en het besef dat hij in de eerste plaats tegen God gezondigd heeft. Het is waar, hij doet niet alsof hij onschuldig is. Hij speelt niet de rol van slachtoffer door anderen te beschuldigen.
Er is een verschil tussen spijt en berouw, spijt dat je betrapt bent, dat je betrapt bent, maar berouw houdt het besef in dat je God bedroefd hebt.
Merk op dat de zonde die David vandaag beging hem zeker Gods vergeving zou opleveren, maar ook jaren gevangenisstraf; zoals ik vorige week al zei, vergeeft vergeving niet altijd de noodzaak om gerechtigheid te ondergaan.Bepaalde fouten hebben catastrofale gevolgen voor het leven en vereisen gerechtigheid. Bovendien zal het kind dat Bathseba droeg, het kind van David, geboren worden en dan sterven.
Om terug te komen op Davids gebed: het geeft je inzicht in wat zonde voortbrengt en in hoeverre het je relatie met God verandert. David bidt "drijf me niet van je weg", omdat de zonde je van God verwijdert; niet per se dat God je afwijst, maar je verbergt je voor God, je praat niet meer met hem, net zoals Adam en Eva zich verstopten in de tuin.
David vervolgt: "Neem je Heilige Geest niet van mij weg", want door de zonde voel je zijn aanwezigheid niet meer, hoor je hem niet meer.
Hij zegt opnieuw: "Geef mij de vreugde terug gered te zijn, de vreugde van mijn Redding", de zonde steelt uw vreugde die uw kracht is, de vreugde van de Eeuwige zal uw kracht zijn.
En tot slot: "Steun mij met een gulle geest", de zonde doet je twijfelen aan de morgen, de toekomst, de zekerheid van Gods plan voor je leven en je zegt: "Kan ik vanaf nu standvastig zijn als ik bewijs hebben dat ik het ondenkbare kan doen?
Bidden! En laat de Heer je laten zien wat hij van je verwacht. Wees iemand die niet bang is om zich te bekeren. Begrijp Gods vergeving, wetende dat niemand deze vergeving verdient. Het is de genade en het kruis die ons verlossen en redden.
En als u daar bent, misschien in de gevangenis vanwege wat u hebt gedaan en vanwege de gerechtigheid die herstel eist en waaraan wij ons moeten onderwerpen, moet u weten dat uw schuld met betrekking tot de gerechtigheid van de mannen niet in de weg staat van Gods vergeving. Er is geen fout die ontoegankelijk is voor de vergeving van Jezus Christus.
Ik heb het natuurlijk niet over de onvergeeflijke fout die de Bijbel aanhaalt en die tot op de dag van vandaag veel inkt doet vloeien, maar dat is niet het onderwerp dat ik vandaag deel.
Wees rijkelijk gezegend, vernieuwd en hersteld.
Tot snel.
Gabriël Alonso
