Meer dan 9 doden: de tol van de aardbeving in Turkije en Syrië blijft oplopen
Volgens de Turkse minister van Binnenlandse Zaken zullen de komende 48 uur "cruciaal" zijn om overlevenden te vinden.
Twee dagen na de aardbeving met een kracht van 7,8 op de schaal van Richter die maandagochtend in Syrië en Turkije trof, blijft het tol stijgen, nu meer dan 9 doden. In de vrieskou haasten reddingswerkers zich om overlevenden te vinden. Volgens de Turkse minister van Binnenlandse Zaken worden de komende 500 uur "cruciaal".
“Waar is de staat?”, vragen de inwoners van Kahramanmaras zich af, een Turkse stad en het epicentrum van de aardbeving met een kracht van 7,8 op de schaal van Richter die maandag Zuid-Turkije en Noord-Syrië deed schudden, wat slechts ruïnes en verlatenheid is ⤵️ #AFP #AFPTV pic.twitter.com/WH52FfrJ2I
- Agence France-Presse (@afpfr) 8 februari 2023
Internationale hulp begon dinsdag in Turkije aan te komen, waar zeven dagen lang nationale rouw werd afgekondigd. Het officiële dodental staat daar momenteel op 6. Dit is nu al het ergste dodental dat Turkije heeft gekend sinds 957, toen 1999 mensen stierven, waaronder duizend in Istanbul. In Syrië zijn in dit stadium 17 doden geregistreerd. De tol zal naar verwachting "aanzienlijk stijgen aangezien honderden mensen vast blijven zitten onder het puin", aldus de Witte Helmen (vrijwilligers voor civiele bescherming) in de rebellengebieden.
Drieëntwintig miljoen mensen zijn "potentieel blootgesteld, waaronder ongeveer vijf miljoen kwetsbare mensen", waarschuwde de Wereldgezondheidsorganisatie (WHO).
Dinsdag arriveerden de eerste teams van buitenlandse reddingswerkers. Volgens de Turkse president Recep Tayyip Erdogan, die de noodtoestand voor drie maanden afkondigde in de tien door de aardbeving getroffen provincies, boden 45 landen hun hulp aan. De Europese Unie heeft 1.185 reddingswerkers en 79 speurhonden gemobiliseerd voor Turkije uit 19 lidstaten, waaronder Frankrijk, Duitsland en Griekenland. Voor Syrië onderhoudt de EU contact met haar humanitaire partners ter plaatse en financiert zij hulpoperaties.
De oproep van de autoriteiten in Damascus vond echter vooral gehoor bij de Russische bondgenoot. Volgens het leger zijn al meer dan 300 Russische militairen ter plaatse om te helpen bij de hulpverlening.
Ibrahim Najjar, van de organisatie Open deuren, bevindt zich momenteel in Aleppo, Syrië. Hij getuigt en legt uit dat veel kerken hun deuren hebben geopend en voor onderdak en voedsel zorgen.
"De situatie, vooral in het noorden, is moeilijk. Mensen zijn in paniek, ze hebben hun huizen verlaten, ze zijn op straat, kinderen, baby's en ouderen. Mensen kunnen niet terug naar hun huizen vanwege de scheuren en schade en mensen zijn in paniek was ik thuis en toen de aardbeving toesloeg, was het vreselijk, we dachten dat het zeker was dat het plafond zou instorten en dat de dood nabij was. We haastten ons naar de straat en brachten de hele nacht op straat door.'
Martin Leach, regiomanager voor het Midden-Oosten van Tearfund, legt uit dat in Syrië de orthodoxe kerken de ziekenhuizen overnemen die hun maximale capaciteit hebben bereikt.
"Gebouwen zijn ingestort, huizen zijn ingestort, wegen, infrastructuur beschadigd. En vergeet niet dat het midden in de winter is, en de winter is hier serieus, het is hier koud, het vriest, er ligt sneeuw op de grond... Ze' hebben enkele van hun kerken geopend als schuilplaatsen, zodat mensen kunnen komen en veilig kunnen zijn, warm kunnen worden, een warme maaltijd en iets te drinken kunnen krijgen, ook om dekens en kleding mee te nemen zodat mensen die uit hun huizen moesten ontsnappen iets hebben voor de toekomst."
De Chaldeeuwse bisschop van Aleppo beschrijft de realiteit ter plekkeAgenzia Fides.
"Een stad van twee en een half miljoen inwoners zonder elektriciteit, water en verwarming. Het is erg koud, de winter is streng. Ik zie mensen die op straat blijven, of die zichzelf opsluiten in hun auto. Ik weet niet wat er gaat gebeuren, want het is misschien nog niet voorbij, en er gaan geruchten dat er nieuwe sterke en verwoestende bevingen kunnen komen."
"Nu is het nog belangrijker om dicht bij de mensen te zijn, die doodsbang zijn voor deze aardbeving", zegt hij, "onder de vele rampen die we hebben meegemaakt, is dit een ramp waaraan we, om zo te zeggen, niet gewend zijn het. Na twaalf jaar oorlog valt een nieuwe verschrikkelijke, dodelijke en onbekende bom op ons".
Pater Antuan Ilgıt SJ is afgevaardigde-vicaris en kanselier van het apostolisch vicariaat van Anatolië. De binnenplaats van de kathedraal, bijna volledig ingestort, dient als toevluchtsoord. Hij vertelt aan Vaticaan nieuws.
"Hoewel onze kathedraal bijna volledig is ingestort, zijn de gebouwen waarin de bisschop, de zusters en ik wonen gedeeltelijk bruikbaar. En sinds we een grote binnenplaats hebben, zijn mensen daar hun toevlucht komen zoeken. Katholieken, orthodoxen, Armeniërs, maar ook veel Moslims die ik zelf op straat ben gaan uitnodigen om bij ons te blijven. We deelden en deelden alles wat we in onze keukens en onze koelkasten hebben. J vierde de mis bijna in het donker en iedereen, zelfs als sommigen geen christen waren, deed mee. de nacht was moeilijk omdat het hard en koud regende en het voortdurende schudden erg sterk was. Het was moeilijk voor mensen om buiten te blijven, maar ze waren ook bang om binnen te zijn. Beetje bij beetje komt het nieuws over de dood van buren en familieleden van onze parochianen die hier in Iskenderun maar vooral in Antiochië woonden. Otestant en zijn vrouw zouden nog onder het puin liggen. Ze worden verondersteld dood te zijn."
MC (met AFP)
