In de geheime scholen van Afghanistan, waar meisjes de Taliban trotseren

Nafeesa heeft een perfecte plek ontdekt om haar schoolboeken te verbergen voor de nieuwsgierige blikken van haar afkeurende Taliban-broer: de keuken, waar Afghaanse mannen zich zelden wagen.

Honderdduizenden meisjes en jonge vrouwen zoals Nafeesa is de kans om te leren ontzegd sinds de Taliban een jaar geleden weer aan de macht kwam, maar hun honger naar leren is niet afgenomen.

"Jongens horen niet in de keuken, dus daar bewaar ik mijn boeken", zegt Nafeesa, die naar een geheime school gaat in een dorp op het platteland van Oost-Afghanistan.

"Als mijn broer erachter komt, zal hij me slaan."

Sinds ze een jaar geleden aan de macht kwamen, hebben de Taliban meisjes en vrouwen strenge beperkingen opgelegd om zich te conformeren aan hun strenge visie op de islam, waardoor ze effectief worden uitgesloten van het openbare leven.

Vrouwen kunnen geen lange reizen meer maken zonder begeleid te worden door een mannelijk familielid.

Ze zijn ook gevraagd zich te bedekken met de hijab of, bij voorkeur, met een volledige boerka, hoewel de Taliban er de voorkeur aan geven dat ze het huis alleen verlaten als dat absoluut noodzakelijk is.

En, de meest wrede ontbering, middelbare scholen voor meisjes in veel delen van Afghanistan mogen niet heropenen.

Maar geheime scholen zijn ontstaan ​​in kamers van gewone huizen in het hele land.

Een team van AFP-journalisten bezocht drie van deze scholen en interviewde leerlingen en leraren van wie de echte namen voor hun veiligheid niet bekend zijn gemaakt.

Hier is hun verhaal.

We willen vrijheid

Decennia van onrust hebben het onderwijssysteem van Afghanistan ontwricht, dus Nafeesa studeert nog steeds middelbare schoolvakken, ook al is ze al 20 jaar oud.

Alleen zijn moeder en oudere zus weten ervan.

Haar broer vocht jarenlang met de Taliban tegen de voormalige regering en door de VS geleide troepen in de bergen, en keerde na hun overwinning terug naar huis, doordrenkt met de compromisloze doctrine dat de plaats van vrouwen ofwel thuis is.

Hij staat haar toe om 's ochtends naar een madrassa te gaan om de Koran te bestuderen, maar 's middags gaat ze in het geheim naar een ondergrondse klas georganiseerd door de Revolutionaire Vereniging van Vrouwen van Afghanistan (RAWA).

"We hebben dit risico geaccepteerd, anders blijven we ongeschoold", zei Nafeesa.

“Ik wil dokter worden... We willen iets voor onszelf doen, we willen vrij zijn, de samenleving dienen en aan onze toekomst bouwen. »

Toen AFP haar school bezocht, bespraken Nafeesa en negen andere meisjes de vrijheid van meningsuiting met hun leraar. Ze zaten naast elkaar op een mat en lazen om de beurt voor uit een leerboek.

Om naar de les te gaan, verlaten ze het huis vaak enkele uren van tevoren en nemen ze verschillende routes om niet opgemerkt te worden in een gebied dat voornamelijk bestaat uit etnische Pashtuns, die de meerderheid van de Taliban vormen en bekend staan ​​om hun conservatisme.

Op vraag van een Taliban-strijder zeggen de meisjes dat ze zijn ingeschreven voor een naaiatelier en verstoppen ze hun schoolboeken in boodschappentassen of onder hun abaya of boerka.

Ze nemen niet alleen risico's, maar brengen ook offers: Nafeesa's zus stopte met school om eventuele verdenkingen van haar broer te beperken.

Geen rechtvaardiging in de islam

Religieuze geleerden zeggen dat er in de islam geen rechtvaardiging is voor het verbieden van secundair onderwijs voor meisjes, en een jaar na de machtsovername staan ​​de Taliban er nog steeds op dat de lessen kunnen worden hervat.

Maar de kwestie heeft de beweging verdeeld, met meerdere bronnen die AFP vertelden dat een harde lijn die de Opperste Leider Hibatullah Akhundzada adviseert, tegen alle scholing voor meisjes is - of in het beste geval wil dat deze beperkt blijft tot religieuze studies en praktische cursussen zoals koken en naaien.

De officiële lijn blijft echter dat dit slechts een "technische aangelegenheid" is en dat de lessen worden hervat zodra er een programma is vastgesteld op basis van islamitische regels.

Basisschoolmeisjes gaan nog steeds naar school en jonge vrouwen kunnen voorlopig tenminste naar de universiteit - hoewel de klassen gescheiden zijn en sommige vakken worden geschrapt vanwege een tekort aan vrouwelijke leraren.

Zonder een middelbare schooldiploma zullen tienermeisjes echter geen toelatingsexamens voor de universiteit kunnen afleggen, dus de huidige generatie vrouwelijke tertiaire studenten kan in de nabije toekomst de laatste in het land zijn. .

"Onderwijs is een onvervreemdbaar recht in de islam voor zowel mannen als vrouwen", vertelde academicus Abdul Bari Madani aan AFP.

"Als dit verbod doorgaat, keert Afghanistan terug naar de middeleeuwen... zal een hele generatie meisjes worden begraven."

verloren generatie

Het was deze angst voor een verloren generatie die lerares Tamkin ertoe bracht haar huis in Kabul in een school te veranderen.

De 40-jarige vrouw was zelf bijna de weg kwijt, nadat ze gedwongen was te stoppen met studeren tijdens de eerste periode van de Taliban, van 1996 tot 2001, toen alle onderwijs voor meisjes werd verboden.

Het kostte Tamkin jaren van zelfstudie om af te studeren als lerares, voordat ze haar baan bij het ministerie van Onderwijs verloor toen de Taliban vorig jaar terugkeerden.

"Ik wilde niet dat deze meisjes waren zoals ik", zei ze tegen AFP, terwijl de tranen over haar wangen stroomden.

"Ze zouden een betere toekomst moeten hebben."

Met de steun van haar man veranderde Tamkin eerst een opslagruimte in een klaslokaal.

Daarna verkocht ze een familiekoe om geld te vinden om schoolboeken te kopen, aangezien de meeste van haar dochters uit arme gezinnen kwamen en die van hen niet konden betalen.

Vandaag geeft ze Engels en wetenschap aan zo'n 25 enthousiaste studenten.

Onlangs, op een regenachtige dag, liepen de meisjes zijn klaslokaal binnen voor een biologieles.

“Ik wil gewoon studeren. Het maakt niet uit waar,' zei Narwan, die in klas 12 zou moeten zitten, in een kamer vol meisjes van alle leeftijden.

Achter haar spoort een poster aan een muur studenten aan om attent te zijn: "De tong heeft geen botten, maar hij is zo sterk dat hij je hart kan breken, dus wees voorzichtig met je woorden." »

Deze overweging van zijn buren hielp Tamkin het ware doel van de school te verbergen.

“De Taliban hebben meerdere keren gevraagd wat hier aan de hand was. Ik heb tegen de buren gezegd dat het een madrassa was,' zei Tamkin.

Maliha (17) is ervan overtuigd dat er een dag zal komen dat de Taliban niet langer aan de macht zullen zijn.

“Dan gaan we onze kennis goed gebruiken”, zegt ze.

Geen angst voor de Taliban

In de buitenwijken van Kabul, in een doolhof van lemen huizen, is Laila een andere lerares die clandestiene lessen geeft.

Toen ze naar het gezicht van haar dochter keek na het afgelasten van de geplande heropening van middelbare scholen, wist ze dat ze iets moest doen.

"Als mijn dochter huilde, dan moeten de dochters van de andere ouders ook huilen", zei de 38-jarige vrouw.

Een tiental meisjes ontmoeten elkaar twee dagen per week in Laila's huis, dat een tuin heeft en een tuin waar ze groenten en fruit verbouwt.

Het klaslokaal heeft een groot raam dat uitkijkt op de tuin, en de meisjes, met schoolboeken opgeborgen in blauwe plastic ordners, zitten op een tapijt - gelukkig en vrolijk studeren ze samen.

Als de les begint, lezen ze de antwoorden op hun huiswerk een voor een voor.

 "We zijn niet bang voor de Taliban", zegt student Kawsar (18).

"Als ze iets zeggen, zullen we vechten, maar we zullen blijven studeren."

Maar het recht om te studeren is niet het enige doel van sommige Afghaanse meisjes en vrouwen – die te vaak in gewelddadige of beperkende relaties zijn getrouwd.

Zahra, die naar een geheime school in Oost-Afghanistan gaat, trouwde op 14-jarige leeftijd en woont nu bij schoonouders die tegen het idee zijn om haar lessen te volgen.

Ze neemt slaappillen om haar angst te bestrijden, uit angst dat de familie van haar man haar zal dwingen om thuis te blijven.

'Ik zeg dat ik naar de plaatselijke bazaar ga en hier kom', zegt Zahra over haar geheime school.

Voor haar, zegt ze, is het de enige manier om vrienden te maken.

De redactieraad (met AFP)