Schokkende getuigenis van een vervolgde tiener die bedrijfsleider werd in Benin
"Toen het misbruik erger werd, raakte ik ontmoedigd. Ik wilde niet dat de Heer of iemand anders tegen me sprak. Ik was verzwakt door verdriet en moeilijkheden."
Organisatie Stem van de martelaren vertelt het ontroerende getuigenis van Edosa en hoe God hoop in haar wekte.
Edosa woont in Benin. Terwijl ze nog een tiener is, sterft haar vader. Als polygaam laat hij 3 vrouwen en 15 kinderen achter. Edosa's moeder hertrouwde en kreeg al snel nog twee kinderen. Vervolgens vraagt ze Edosa om het ouderlijk huis te verlaten.
Bij een oom wordt Edosa verwelkomd, op voorwaarde dat ze fulltime als dienstmeisje werkt. Edosa kan het schoolgeld niet betalen en stopt met school.
Op 19-jarige leeftijd gaat ze naar de kerk en wordt christen. Geslagen door haar tante vanwege haar geloof, wordt ze opnieuw het huis uit gegooid. Ze leeft enkele maanden op straat, totdat een moslimvrouw haar in haar huis verwelkomt en haar een baan als schoonmaakster aanbiedt.
Maar Edosa raakt steeds meer betrokken op het niveau van de kerk en dit mishaagt haar werkgevers, die haar opnieuw in elkaar slaan. Ze betalen haar niet meer en lachen haar uit: "Ga naar Jezus, hij zal je wat te eten geven".
Het jonge meisje blijft 7 jaar bij deze werkgevers en "de mishandeling is erger geworden".
"Toen het misbruik erger werd, raakte ik ontmoedigd. Ik wilde niet dat de Heer of iemand anders tegen me sprak. Ik was verzwakt door verdriet en moeilijkheden."
Geconfronteerd met deze vervolging, vraagt ze zich af: "Waar is Jezus? Ik koos ervoor om hem te volgen, maar hij kwam niet om mij te redden".
Naast haar baan volgt Edosa een naaiopleiding. Ze voltooit het programma met succes, maar haar werkgever weigert haar geboorteakte terug te sturen om haar opleiding te valideren. Edosa klaagt haar aan. Boos beveelt de rechter de werkgever om Endosa's certificaat terug te geven en dreigt hij hem naar de gevangenis te sturen omdat hij hem al die jaren zijn salaris niet heeft betaald.
"Ik wil geen geld," zei Edosa tegen de rechter, "ik wil mijn certificaat. Wat ik heb is beter dan geld. Ik heb Jezus in mijn hart, en geld doet er niet toe. Maakt niet uit voor mij."
Bij het verlaten van de rechtbank slaat de werkgever Endosa opnieuw, maar besluit zijn certificaat terug te geven. Opnieuw dakloos krijgt ze toestemming om in een van de naaiateliers te slapen.
Dankzij de vrouw van de predikant kreeg ze via een organisatie een naaimachine en gereedschap, een motorfiets om haar naar de kerk te brengen en een huurwoning waar ze kon wonen en werken.
"Toen ik zag dat alles van mij was, wist ik niet wat ik moest zeggen. Ik begon te huilen. Ik was heel, heel blij en ik ben God dankbaar."
Endosa heeft nu een bloeiende winkel. Ze heeft 5 leerlingen in dienst. Het is gericht tot de christenen van de wereld.
"Ik zal vragen om niet moe te worden van het bidden, het ondersteunen van wezen, weduwen en vervolgden...die lijden zoals ik leed. Mijn geloof is teruggekeerd. Ik geloof nu dat de Heer kan redden. Ik moest gewoon geduld hebben. "
MC
