Tussen Niger en Burkina Faso lijden christenen onder geweld van jihadisten, maar hun kerken blijven vol
"We leven met angst in onze buik, maar we gaan vooruit samen met Christus die ons zijn woord geeft dat ons elke dag troost. Ondanks de situatie neemt ons geloof toe, onze kerken zitten elke zondag vol voor gebed."
Op de grens tussen Niger en Burkina Faso wonen christenen in gebieden die zwaar zijn getroffen door islamitisch jihadisme. Maar catechisten uit Makalondi, Bomoanga, Kankani en Torodi stuurden naar deAgenzia Fides een ontroerende geloofsbelijdenis.
"We zijn gekomen om u aan te kondigen dat we vreugde in ons hart hebben ondanks de veiligheidssituatie in het gebied; we hebben nog steeds geloof in Jezus Christus", zeggen ze.
Want ondanks angst, geweld en dood neemt hun geloof toe en lopen de kerken vol.
"We hebben familieleden gearresteerd, vermoord of ontvoerd tijdens gebedsmomenten, maar Jezus geeft ons woorden die ons troosten. We leven met angst in onze buik, maar we gaan samen met Christus verder die ons zijn woord geeft dat ons elke dag troost. de situatie, ons geloof neemt toe, onze kerken zijn elke zondag vol voor gebed. Wat de situatie ook is, we blijven altijd bidden in de kapel en in het gezin, afhankelijk van de realiteit van elke omgeving."
"We blijven het goede nieuws verkondigen, met het geloof dat Jezus zelf ons heeft verlaten zonder ontmoedigd te zijn ondanks de situatie waarin we elke dag leven", vervolgen ze, voordat ze de redenen voor hun geluk geven.
"We hebben de vreugde om elke dag te luisteren naar het woord van God dat ons advies geeft om de veiligheidssituatie in onze verschillende omgevingen te overwinnen. We hebben de vreugde christenen te zijn die Jezus zelf heeft voorbereid om klaar te zijn voor alle situaties die ons overkomen. in zijn naam is hij ons hele leven bij ons."
Catechisten schrijven zelfs zaligsprekingen.
"Gezegend zijn allen die in gebieden wonen waar vrede totaal afwezig is, en die het goede nieuws niet aan de armen kunnen brengen. Gezegend zijn allen die geïsoleerd zijn vanwege de onveiligheid in het gebied en die geen voedsel meer hebben en geen aanvaardbare situatie. Gezegend zijn zij wiens priester is ontvoerd en die blijven bidden. Gezegend zijn zij die geen vervoermiddel meer hebben, noch het netwerk om te communiceren, maar die het goede nieuws blijven verkondigen."
MC
