Twee jaar na de explosie in de haven van Beiroet, Libanon op de rand

Libanon markeert donderdag de tweede verjaardag van de gigantische explosie in de haven van Beiroet die hele districten van de hoofdstad verwoestte, met demonstraties door familieleden van slachtoffers die vastbesloten zijn hun strijd voor waarheid en gerechtigheid voort te zetten.

De explosie op 4 augustus 2020 in een magazijn met honderden tonnen ammoniumnitraat opgeslagen zonder voorzorgsmaatregelen - een van de grootste niet-nucleaire explosies ooit geregistreerd - doodde meer dan 200 mensen en verwondde 6.500.

Het in Libanon geopende onderzoek werd echter belemmerd door politieke inmenging en tot dusver is geen enkele vertegenwoordiger van de staat verantwoordelijk gehouden voor de tragedie die vorige week een nieuwe ontwikkeling doormaakte. Verschillende zwaar beschadigde graansilo's in de havenomhulling zijn ingestort en andere dreigen in te storten, zeggen experts.

"Ik hoop dat het zien van de silo's mensen de wil zal geven om voor gerechtigheid te vechten, om met ons te vechten", vertelde Tatiana Hasrouty, een inwoner die haar vader verloor bij de ontploffing, aan AFP. Politici doen "alles wat in hun macht ligt om het onderzoek te stoppen", klaagde ze.

Deze mega-explosie is een nachtmerrie in de toch al turbulente geschiedenis van Libanon, nu verstrikt in de ergste economische crisis in zijn geschiedenis, geconfronteerd met meedogenloze stroomonderbrekingen, op hol geslagen inflatie en wijdverbreide wanhoop.

Donderdag zijn er drie afzonderlijke protestmarsen gepland richting de haven waar nog steeds rook uit de silo's komt na een brand die is ontstaan ​​door gistende graanvoorraden in de verzengende zomerhitte.

Constant gestrest

De enorme explosie van twee jaar geleden werd tot op Cyprus gevoeld, een eiland in de Middellandse Zee op ongeveer 200 km afstand. Het trof nog meer een bevolking die al door de crisis was beproefd en veroorzaakte een massale uittocht uit Libanon die deed denken aan die van de burgeroorlog van 1975-1990.

Maar de heersende klasse van Libanon, beschuldigd van wanbeheer, corruptie en flagrante verwaarlozing, blijft aan de macht vasthouden terwijl de bevolking lijdt onder een tekort aan brandstof, medicijnen en drinkwater.

"Deze heersende klasse vermoordt ons elke dag", zei mevrouw Hasrouty. "Degenen die niet omkwamen bij de explosie, sterven van de honger", zei ze.

Bakkerijen rantsoen brood, stroomuitval kan tot 23 uur per dag duren, straten zijn 's nachts donker en verkeerslichten zijn defect.

De explosie, "het was een nachtmerrie", herinnert Lara Khatchikian zich, vanuit haar zeer beschadigde appartement dat ze sindsdien heeft gerepareerd, van waaruit ze de haven ziet. Het vuur in de silo's heeft hem nieuw leven ingeblazen. “Mijn buren en ik waren constant gestrest. Ik voelde angst, we konden niet slapen. Er is bovenmenselijke kracht voor nodig om te leven als je je constant de explosie herinnert”, zegt ze.

In april beval de regering de sloop van de silo's, maar deze is opgeschort, met name vanwege bezwaren van nabestaanden van slachtoffers die willen dat ze worden bewaard als een plaats van herinnering.

De Franse civiel ingenieur Emmanuel Durand, die de silo's in de gaten houdt, waarschuwde dat het risico van een nieuwe gedeeltelijke of totale ineenstorting "nooit groter was".

Het onderzoek dreigt ook in te storten, aangezien de hoofdonderzoeker, Tarek Bitar, verhinderd is zijn missie voort te zetten door een reeks rechtszaken tegen hem en een campagne die met name wordt geleid door de machtige gewapende beweging van Hezbollah, zwaargewicht van het lokale politieke leven.

Op woensdag riepen onafhankelijke VN- en NGO-experts op tot een internationaal onderzoek "onverwijld" te starten, en benadrukten dat het "nu duidelijker dan ooit is dat het nationale onderzoek geen gerechtigheid kan brengen".

De redactieraad (met AFP)

Afbeelding tegoed: Shutterstock.com/diplomedia